W tym artykule przeanalizowano znaczenie Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1924 roku w dzisiejszym społeczeństwie. Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1924 roku jest przedmiotem zainteresowania i debaty od dziesięcioleci, a jego wpływ rozciąga się na wszystkie dziedziny życia. Od samego początku Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1924 roku odegrał fundamentalną rolę w sposobie, w jaki ludzie odnoszą się do siebie, w rozwoju kultury i ewolucji technologii. Na przestrzeni dziejów Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1924 roku był przedmiotem badań w różnych dyscyplinach, od psychologii po ekonomię, a jego znaczenie jest widoczne w sposobie, w jaki wpływa na nasze codzienne życie. W tym artykule zostanie zbadanych wiele aspektów Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1924 roku i przeanalizowany zostanie jego wpływ na współczesny świat.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj |
wybory prezydenckie | ||
Data przeprowadzenia |
4 listopada 1924 (głosowanie powszechne) | ||
Podstawa prawna | |||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
|
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1924 roku – trzydzieste piąte wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Calvina Coolidge’a, a wiceprezydentem został Charles Gates Dawes.
Ponieważ Calvin Coolidge został prezydentem w 1923 roku w wyniku sukcesji po zmarłym Warrenie Hardngu, stał się on naturalnym kandydatem Partii Republikańskiej. Bossowie partyjni obawiali się utraty władzy, z powodu wyjścia na jaw nadużyć w administracji Hardinga, dlatego postanowili poprzeć Coolidge’a, który nie był uwikłany w żaden skandal. Konwencja odbyła się w Cleveland w dniach 10-12 czerwca 1924, gdzie urzędujący prezydent otrzymał nominację w pierwszym głosowaniu. Kandydatem na wiceprezydenta został początkowo Frank Orren Lowden, lecz wobec jego odmowy, ostatecznie nominowano Charlesa Dawesa. Delegaci Partii Demokratycznej zebrali się w Nowym Jorku, obradując z przerwami od 24 czerwca do 9 lipca. Byli głęboko podzieleni ze względu na kwestię prohibicji, działalności Ku Klux Klanu i imigrantami. Była to najdłuższa konwencja w historii amerykańskiej polityki, gdzie na początku było aż sześćdziesięciu potencjalnych kandydatów. W 103. głosowaniu wymaganą większość uzyskał John Davis. W wyniku połączenia sił politycznych, progresywistów, socjalistów, związkowców i farmerów z Zachodu powstała Partia Postępu, której kandydatem został Robert La Follette. Jego program opierał się głównie na upaństwowieniu kolejnictwa, walce z monopolami, obniżeniu taryf celnych i pomocy socjalnej dla rolników. Demokraci atakowali obóz władzy za nadużycia w administracji publicznej, natomiast republikanie nie wdawali się z rywalami w utarczki słowne. Wysoka koniunktura ułatwiła zwycięstwo Coolidge’a.
Głosowanie powszechne odbyło się 4 listopada 1924. Coolidge uzyskał 54% poparcia, wobec 28,8% dla Davisa i 16,6% dla La Follette’a. Ponadto, niecałe 160 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów. Frekwencja wyniosła 48,9%. W głosowaniu Kolegium Elektorów Coolidge uzyskał 382 głosy, przy wymaganej większości 266 głosów. Na Davisa zagłosowało 136 elektorów, a na La Follette’a – 13. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Dawes, uzyskując 382 głosy, wobec 136 dla Bryana i 13 dla Wheelera.
Calvin Coolidge został zaprzysiężony 4 marca 1925
Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
---|---|---|---|---|
Głosy | Procent | |||
Calvin Coolidge | Partia Republikańska | 15 719 921 | 54% | 382 |
John Davis | Partia Demokratyczna | 8 386 704 | 28,8% | 136 |
Robert La Follette | Partia Postępowa | 4 832 532 | 16,6% | 13 |
Łącznie | 531 |
Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
---|---|---|
Charles Dawes | Partia Republikańska | 382 |
Charles Bryan | Partia Demokratyczna | 136 |
Burton Wheeler | Partia Postępowa | 13 |
Łącznie | 531 |