Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1896 roku
W dzisiejszym świecie Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1896 roku stał się tematem zainteresowania i debaty szerokiego grona osób. Wraz ze swoim rosnącym znaczeniem w społeczeństwie, Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1896 roku w dalszym ciągu generuje różnorodne opinie i perspektywy, które wpływają na decyzje indywidualne i zbiorowe. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1896 roku wywiera znaczący wpływ na sposób, w jaki myślimy i działamy. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1896 roku i jego wpływem na nasze życie, a także implikacjami, jakie ma to na przyszłość.
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Rodzaj |
wybory prezydenckie | ||
| Data przeprowadzenia |
3 listopada 1896 (głosowanie powszechne) | ||
| Podstawa prawna | |||
| Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
| |||
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1896 roku – dwudzieste ósme wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Williama McKinleya, a wiceprezydentem został Garret Hobart.
Kampania wyborcza
Głównym tematem kampanii wyborczej w 1896 roku była polityka monetarna, z uwagi na coraz śmielsze żądania swobodnego bicia srebrnych monet. Partia Republikańska, której konwencja odbyła się w czerwcu w Saint Louis, w pierwszym głosowaniu powierzyła nominację prezydencką Williamowi McKinleyowi. Głównym menadżerem sukcesu kandydata i kreatorem jego kampanii był boss partyjny Marcus Hanna. Kandydatem na wiceprezydenta został Garret Hobart. Program republikanów opierał się na utrzymaniu emisji złota, podwyższenia taryf celnych, aneksji Hawajów i niepodległości Kuby. Konwencja Partii Demokratycznej odbyła na początku lipca w Chicago, jednak początkowo delegaci nie mogli wybrać kandydata. Niepopularność Clevelanda sprawiła, że w partii wyłoniło się stronnictwo ostro optujące za nieograniczoną emisją srebrnej waluty, przy zachowaniu parytetu wobec złota w stosunku 16:1. Lider tego stronnictwa William Bryan, swoim przemówieniem o „przybijaniu ludzkości do krzyża ze złota” przekonał delegatów, którzy udzielili mu poparcia. Taka postawa obozu demokratów, utrudniła sytuację Partii Populistycznej, która planowała jako ostatnia wystawić kandydata i jako jedyna opowiedzieć się za srebrnymi monetami. Wahali się czy poprzeć Bryana (to podało by w wątpliwość sens istnienia ich partii), czy wystawić własnego kandydata (to podzieliło by elektorat). Ostatecznie zdecydowali się poprzeć kandydata demokratów, jednocześnie starając się wystawić własnego kandydata na wiceprezydenta. Kandydatem Gold Democrats został John Palmer, a Partii Prohibicji – Joshua Levering. Bryan prowadził intensywną kampanię jeżdżąc po kraju, podczas gdy McKinley wygłaszał przemówienia na werandzie swojego domu. Dzięki pieniądzom zdobytym przez Marcusa Hannę, kampania republikanów odniosła sukces. Propaganda w prasie, przemówienia ekonomistów w całym kraju i darmowe przewozy ludzi na przemówienia McKinleya przechyliły szalę zwycięstwa na ich stronę.
Kandydaci
Gold Democrats
-
John Palmer
Partia Demokratyczna
-
William Bryan -
Arthur Sewall
Partia Prohibicji
-
Joshua Levering
Partia Populistyczna
-
Thomas Watson
Partia Republikańska
-
William McKinley -
Garret Hobart
Wyniki głosowania
Głosowanie powszechne odbyło się 3 listopada 1896. McKinley uzyskał 51% poparcia, wobec 46,7% dla Bryana, 1% dla Johna Palmera i 0,9% dla Joshuy Leveringa. Ponadto, około 57 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów. Frekwencja wyniosła 79,3%. W głosowaniu Kolegium Elektorów McKinley uzyskał 271 głosów, przy wymaganej większości 224 głosów. Na Bryana zagłosowało 176 elektorów. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Garret Hobart, uzyskując 271 głosów, wobec 149 dla Arthura Sewalla i 27 dla Thomasa Watsona.
William McKinley został zaprzysiężony 4 marca 1897 roku.
| Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
|---|---|---|---|---|
| Głosy | Procent | |||
| William McKinley | Partia Republikańska | 7 108 480 | 51% | 271 |
| William Bryan | Partia Demokratyczna | 6 511 495 | 46,7% | 176 |
| John Palmer | Gold Democrats | 133 435 | 1% | 0 |
| Joshua Levering | Partia Prohibicji | 125 072 | 0,9% | 0 |
| Łącznie | 447 | |||
| Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
|---|---|---|
| Garret Hobart | Partia Republikańska | 271 |
| Arthur Sewall | Partia Demokratyczna | 149 |
| Thomas Watson | Partia Populistyczna | 27 |
| Łącznie | 447 | |
Przypisy
- ↑ a b c d M. Jones: Historia USA. s. 411.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 499.
- ↑ a b A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 256.
- ↑ a b A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 257.
- ↑ a b c d US President – National Vote. Our Campaign. . (ang.).
- ↑ M. Jones: Historia USA. s. 412.
- ↑ a b M. Jones: Historia USA. s. 413.
- ↑ Election of 1896. CountingTheVotes. . (ang.).
- ↑ a b c Electoral College Box – 1896. NARA. . (ang.).
- ↑ L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 500.
Bibliografia
- Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
- Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).
- Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).
| Wybory według lat |
|
|---|---|
| Kandydaci | |
| Zasady | |
| Prawybory |
