Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku
W obecnym kontekście Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku stał się istotnym tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem społeczeństwa. Z biegiem czasu Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku zyskał na znaczeniu i wywarł ogromny wpływ w różnych obszarach, od polityki po technologię. Dlatego tak ważne jest pełne zbadanie wszystkich wymiarów i konsekwencji, jakie Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku ma w naszym współczesnym świecie. W tym artykule zagłębimy się w analizę i badanie Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku, odnosząc się do jego pochodzenia, ewolucji i wpływu w różnych sektorach. Ponadto zastanowimy się nad przyszłymi konsekwencjami, jakie Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku może mieć dla społeczeństwa i w jaki sposób można najlepiej sobie z nimi poradzić.
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku
Plakat kampanijny przedstawiający Williama McKinleya trzymającego amerykańską flagę i stojącego na złotej monecie
Kampania wyborcza
Pod koniec pierwszej kadencji, McKinley zapowiadał, że nie będzie się ubiegał o reelekcję. Jednak zebrawszy się na konwencji w Filadelfii w czerwcu 1900 roku, delegaci Partii Republikańskiej w pierwszym głosowaniu jednomyślnie udzielili mu nominacji. Początkowo McKinley planował zaproponować nominację wiceprezydenckąElihu Rootowi lub Williamowi Allisonowi. Wobec obustronnej odmowy, urzędujący prezydent zgodził się kandydować z popularnym wówczas Theodore’em Rooseveltem. Uchwalona w roku wyborczym ustawa o standardzie złota (Gold Standard Act) sprawiła, że w kraju panował wysoki poziom koniunktury. Wynikiem tego, w czasie kampanii nie poruszano kwestii taryf celnych czy emisji srebrnych monet. Partia Demokratyczna była podzielona na północno-wschodnie skrzydło konserwatystów oraz południowo-zachodnie skrzydło broniące interesów farmerów. Mimo to ich kandydatem na prezydenta ponownie został William Bryan. Jego kampania opierała się na atakowaniu obozu republikanów za imperializm (wojna amerykańsko-hiszpańska), jednak okazało się to nieskuteczne. Kandydatem Partii Prohibicji został John Woolley, a Socjalistycznej Partii Ameryki – Eugene Debs. Zanikająca Partia Populistyczna nie odegrała istotnej roli w wyborach.
Kandydaci
Partia Demokratyczna
William Bryan
Adlai Stevenson
Partia Republikańska
William McKinley
Theodore Roosevelt
Socjalistyczna Partia Ameryki
Eugene Debs
Wyniki głosowania
Głosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1900. McKinley uzyskał 51,7% poparcia, wobec 45,5% dla Bryana, 1,5% dla Johna Woolleya i 0,6% dla Eugene’a Debsa. Ponadto, niespełna 100 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów. Frekwencja wyniosła 73,2%. W głosowaniu Kolegium Elektorów McKinley uzyskał 292 głosów, przy wymaganej większości 224 głosów. Na Bryana zagłosowało 155 elektorów. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Theodore Roosevelt, uzyskując 292 głosów, wobec 155 dla Adlaia Stevensona.
Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).brak strony w książce
.jpg)
