1980 | |
---|---|
1981 | |
1982 | |
1983 | |
1984 | |
1985 | |
1986 | |
1987 | |
1988 | |
1989 |
1990 | |
---|---|
1991 | |
1992 | |
1993 | |
1994 | |
1995 | |
1996 | |
1997 | |
1998 |
|
1999 |
2000 | |
---|---|
2001 | |
2002 | |
2003 | |
2004 | |
2005 | |
2006 | |
2007 | |
2008 | |
2009 |
2010 | |
---|---|
2011 | |
2012 | |
2013 | |
2014 | |
2015 | |
2016 | |
2017 | |
2018 | |
2019 |
W dzisiejszym świecie James Brown to powracający motyw, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w kulturze popularnej czy wpływ na polu zawodowym, James Brown stał się stałym punktem dyskusji. Od swoich początków do dnia dzisiejszego James Brown odcisnął swoje piętno na różnych aspektach codziennego życia, generując sprzeczne opinie i pełne pasji debaty. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko James Brown i przeanalizujemy jego najważniejsze aspekty, starając się zrozumieć jego znaczenie i możliwe konsekwencje dla przyszłości.
|
Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji. |
Brown (Hamburg, 1973) | |
Imię i nazwisko |
James Joseph Brown, Jr. |
---|---|
Pseudonim |
Godfather of Soul |
Data i miejsce urodzenia |
3 maja 1933 |
Data i miejsce śmierci |
25 grudnia 2006 |
Instrumenty |
gitara, harmonijka ustna, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe |
Gatunki | |
Zawód |
piosenkarz, kompozytor |
Aktywność |
1956–2006 |
Wydawnictwo |
Federal, King |
Powiązania | |
Strona internetowa |
James Joseph Brown (ur. 3 maja 1933 w Barnwell, zm. 25 grudnia 2006 w Atlancie) – amerykański piosenkarz, kompozytor, instrumentalista, osobowość sceniczna.
James Brown uznawany jest za prekursora gatunków rhythm and blues, soul i funk. Muzyka Browna wywodzi się z fuzji bluesa i gospel z instrumentalnym, tanecznym jazzem oraz sporymi wpływami muzyki latynoskiej. Muzyka ta, oparta na bogatym instrumentarium obejmującym rozbudowaną sekcję instrumentów perkusyjnych i dętych, cechuje się wielką żywiołowością. Brown jako wokalista charakteryzuje się mocnym, ekspresyjnym głosem. Jego technika wokalna, pełna zaśpiewów i ozdobników, czyni go jednym z najłatwiej rozpoznawalnych wokalistów soulowych. Dotyczy to również jego emocjonującego i ekstatycznego scenicznego emploi, będącego szczerą projekcją charyzmy artysty. James Brown był artystą bardzo płodnym. W ciągu długiej kariery, rozciągającej się od końca lat pięćdziesiątych do wczesnych osiemdziesiątych XX wieku, wydawał średnio po cztery albumy rocznie, a w rekordowym 1968 roku aż dziewięć. Wylansował wiele utworów, które są dziś standardami muzyki rozrywkowej, takich jak „It’s a Man’s Man’s Man’s World”, „I Got You (I Feel Good)” czy „Get Up (I Feel Like Being a) Sex Machine”. Kariera została przerwana finansowymi i prawnymi kłopotami artysty, które doprowadziły do kontrowersyjnego procesu kryminalnego (nadużycia podatkowe) i uwięzienia. W końcu lat dziewięćdziesiątych Brown powrócił do studia nagraniowego i na scenę, choć nie udało mu się już odzyskać dawnej popularności.
W 1986 roku Brown został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.
W 1980 roku wziął udział w filmie muzycznym Blues Brothers. Zagrał rolę księdza w protestanckim kościele. Pojawił się również w filmie Blues Brothers 2000 z 1998 roku, gdzie zagrał rolę dyrygenta chóru gospel.
James Brown zmarł w wieku 73 lat w wyniku komplikacji związanych z zapaleniem płuc. Ciało muzyka zostało złożone w złotej trumnie i na czas budowy publicznego mauzoleum, umieszczone w prywatnej rodzinnej krypcie w Karolinie Południowej.
Jego twórczość oraz występy miały wpływ na kształtowanie się kultury oraz muzyki hip-hopowej.