W tym artykule zostanie poruszony temat Województwo nowosądeckie, który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie. Województwo nowosądeckie to temat, który wzbudził zainteresowanie ekspertów i ogółu społeczeństwa, ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule omówione zostaną różne aspekty związane z Województwo nowosądeckie, od jego powstania po dzisiejszą ewolucję. Przeanalizowany zostanie wpływ, jaki Województwo nowosądeckie wywarł na różne sektory, a także przyszłe perspektywy związane z tym tematem. Ponadto zaprezentowane zostaną różne stanowiska i perspektywy ekspertów w tej dziedzinie, w celu przedstawienia szerokiej i pełnej wizji Województwo nowosądeckie.
Ten artykuł od 2017-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||||
1975–1998 | ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Data powstania |
1 czerwca 1975 | |||
Data likwidacji |
31 grudnia 1998 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Powierzchnia |
5576 km² | |||
Populacja (1998) • liczba ludności |
| |||
• gęstość |
134,1 os./km² | |||
Tablice rejestracyjne |
NS, NO, NA | |||
Położenie na mapie Polski |
Województwo nowosądeckie – jednostka podziału administracyjnego istniejąca w latach 1975–1998. Położone w południowej części Polski, przy granicy ze Słowacją (do 1992 r. z Czechosłowacją). Graniczyło od wschodu z województwem krośnieńskim, od północy z tarnowskim i krakowskim, a od zachodu z bielskim. Siedzibą władz województwa był Nowy Sącz.
Po reformie administracyjnej w 1999 r. włączone zostało do województwa małopolskiego.
Województwo nowosądeckie zajmowało obszar 5,7 tys. km² zamieszkiwany przez ponad 667 tys. mieszkańców (1989 r.), z czego 238 tys. w miastach i 429 tys. na wsi. W granicach województwa znajdowały się następujące grupy górskie: Tatry, Pieniny, południowe partie Pasma Babiogórskiego, Gorce, Beskid Wyspowy, Beskid Sądecki i część Beskidu Niskiego. Grupy górskie oddzielały od siebie doliny rzek: Raby, Dunajca, Popradu, Kamienicy (Gorczańskiej), Łososiny, Kamienicy Nawojowskiej, Białej i Ropy. Odmienność krajobrazu stanowiły niżej położone Kotlina Sądecka i Obniżenie Nowotarsko-Orawskie. 75% jego obszaru położone było powyżej 500 m n.p.m.
43,7% powierzchni województwa stanowiły lasy. Na jego obszarze znajdowały się 3 parki narodowe (Tatrzański, Pieniński i Gorczański), południowa część Babiogórskiego Parku Narodowego, Popradzki Park Krajobrazowy, 16 rezerwatów leśnych, 2 rezerwaty przyrody nieożywionej, 10 rezerwatów krajobrazowych.
Rok | Liczba mieszkańców |
---|---|
1975 (31 grudnia) | 598,7 tys. |
1976 (31 grudnia) | 604 tys. |
1977 (31 grudnia) | 609,2 tys. |
1978 (spis powszechny) | 616 928 |
1978 (31 grudnia) | 616,8 tys. |
1979 (31 grudnia) | 622,7 tys. |
1980 (31 grudnia) | 628,8 tys. |
1985 (31 grudnia) | 667,4 tys. |
1986 | 673,6 tys. |
1987 | 679,4 tys. |
1988 | 685,4 tys. |
1989 (31 grudnia) | 692,2 tys. |
1990 (30 czerwca) | 694,8 tys. |
1990 (31 grudnia) | 697,9 tys. |
1991 (31 grudnia) | 703,3 tys. |
1992 (31 grudnia) | 716,2 tys. |
1993 (30 czerwca) | 718,8 tys. |
1994 (31 grudnia) | 728,1 tys. |
1995 (30 czerwca) | 730,3 tys. |
1995 (31 grudnia) | 733,1 tys. |
1997 (31 grudnia) | 743,1 tys. |
Najludniejsze miasta (liczba mieszkańców z 31 grudnia 1998):
Administracyjnie województwo nowosądeckie podzielone było na: