Robert Bruce Merrifield
W dzisiejszym świecie Robert Bruce Merrifield staje się coraz ważniejszy. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na sferę kulturową, Robert Bruce Merrifield stał się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. Od ekspertów w tej dziedzinie po amatorów, Robert Bruce Merrifield zdołał przyciągnąć uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Robert Bruce Merrifield, aby rzucić światło na jego znaczenie i implikacje w dzisiejszym świecie.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1921 |
| Data i miejsce śmierci |
14 maja 2006 |
| Specjalność: chemia | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Nagrody | |
Robert Bruce Merrifield (ur. 15 lipca 1921 w Fort Worth, Teksas, zm. 14 maja 2006 w Cresskill, New Jersey) – amerykański chemik, laureat Nagrody Nobla z chemii.
Urodził się w Teksasie, natomiast dorastał w Kalifornii. Stopień doktora chemii uzyskał w 1949 r. na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, po czym przeniósł się do Rockefeller Institute for Medical Research (od 1965 r. Uniwersytet Rockefellera), w którym pozostał do końca życia.
W 1959 rozpoczął prace nad opracowaniem syntezy peptydów na podłożu stałym. Pierwszy artykuł na ten temat ukazał się w 1963 roku w czasopiśmie Journal of the American Chemical Society. Opracowaną przez siebie metodą zsyntetyzował rybonukleazę A A, o takiej samej aktywności enzymatycznej jak produkt naturalny. Dowiódł w ten sposób, że możliwa jest chemiczna synteza aktywnego enzymu z aminokwasów oraz że struktura pierwszorzędowa białka determinuje jego strukturę trzeciorzędową.
W 1972 r. został przyjęty do amerykańskiej National Academy of Sciences. Za opracowanie i rozwój metod syntezy na podłożu stałym otrzymał w 1984 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii. Opracowany przez niego pierwszy nośnik, użyty w syntezie peptydów, nazwany został żywicą Merrifielda.
Był jedynym synem George'a E. Merrifielda i Lorene z domu Lucas. Był żonaty z Elizabeth (z którą wspólnie pracował), mieli 6 dzieci.
Przypisy
- ↑ Bruce Merrifield. Facts , Nobel Media AB (ang.).
- ↑ John H. Jones, R.B. Merrifield: European footnotes to his life and work, „Journal of Peptide Science”, 13 (6), 2007, s. 363–367, DOI: 10.1002/psc.857, PMID: 17516587 (ang.).
- ↑ Lila M. Gierasch, Editorial: Passing of a gentle giant of peptide science: in memoriam, R. Bruce Merrifield, „Biopolymers”, 84 (5), 2006, s. 433–434, DOI: 10.1002/bip.20574, PMID: 16850497 (ang.).
- ↑ a b Richard A. Lerner, Retrospective. R. Bruce Merrifield (1921-2006), „Science”, 313 (5783), 2006, s. 57, DOI: 10.1126/science.1130957, PMID: 16825560 (ang.).
- ↑ a b Bruce Merrifield. Biographical , Nobel Media AB (ang.).
- ↑ R.B. Merrifield, Solid Phase Peptide Synthesis. I. The Synthesis of a Tetrapeptide, „Journal of the American Chemical Society”, 85 (14), 1963, s. 2149–2154, DOI: 10.1021/ja00897a025 (ang.).
- ↑ B. Gutte, R.B. Merrifield, The synthesis of ribonuclease A, „Journal of Biological Chemistry”, 246 (6), 1971, s. 1922–1941, PMID: 5102153 (ang.).
- ↑ A.R. Vaino, K.D. Janda, Solid-phase organic synthesis: a critical understanding of the resin, „Journal of Combinatorial Chemistry”, 2 (6), 2000, s. 579–596, DOI: 10.1021/cc000046o, PMID: 11126287 (ang.).
- ↑ Nobel Laureate R. Bruce Merrifield Dies At 84 , Chemical & Engineering News (ang.).
