W tym artykule temat Recording Industry Association of Japan zostanie omówiony z różnych perspektyw, aby zaoferować wszechstronną i kompletną wizję tego ważnego problemu. Omówione zostanie tło historyczne, najnowsze osiągnięcia, implikacje praktyczne i możliwe przyszłe trendy związane z Recording Industry Association of Japan. Zbadane zostaną również różne opinie i podejścia istniejące w tej kwestii, a także debaty, które zwykle pojawiają się wokół tego tematu. Ma na celu zapewnienie czytelnikowi głębokiego i aktualnego zrozumienia Recording Industry Association of Japan, dostarczając odpowiednich informacji i krytycznej analizy w celu wzbogacenia jego wiedzy na ten temat.
Recording Industry Association of Japan (jap. 日本レコード協会 Nihon Rekōdo Kyōkai; w skrócie RIAJ) – zrzeszenie japońskich wydawców muzyki. Zostało założone w 30 kwietnia 1942 roku jako Japan Phonogram Record Cultural Association, a obecną nazwę przyjęło w 1969 roku. Utworzono je w celu reprezentacji japońskiego przemysłu muzycznego. Od lat 40. XX wieku pełni wiodącą rolę w rozwoju i ekspansji japońskiej kultury muzycznej.
W spełnianiu tejże misji mającej na celu rozwój i poprawę japońskiej kultury muzycznej, RIAJ jest aktywne na wielu polach – w promowaniu popytu i tworzeniu nowych nagrań; w celu zwiększenia ochrony praw autorskich; w celu zapewnienia właściwego wykorzystania nagrań; do prowadzenia badań, zebrania informacji z dokumentów i upowszechniania materiałów dotyczących ewidencji przemysłu; i innych działań mających na celu utrzymanie wytrzymałości i integralności branży. Jednocześnie, jako agencja do spraw kultury, RIAJ jest odpowiedzialne za gromadzenie i dystrybucję wtórnych opłat wykorzystanych zapisów handlowych, nadawania licecencji oraz wynagrodzeń z wypożyczania albumów oraz innych form nośników danych.
Działalność RIAJ uwzględnia promowanie rynku muzycznego, egzekwowanie praw autorskich oraz badania związane z japońskim przemysłem muzycznym. Corocznie publikuje RIAJ Year Book oraz statystyczne podsumowanie każdego roku sprzedaży muzyki.
RIAJ, z główną siedzibą w Minato (Tokio), zrzesza firmy członkowskie oraz członków stowarzyszonych i wspierających. Niektóre firmy członkowskie są japońskimi oddziałami międzynarodowych korporacji z siedzibą w innym miejscu.
Związek jest odpowiedzialny za przyznawanie wyróżnień złotej, platynowej i diamentowej płyty singlom, albumom, DVD oraz teledyskom w Japonii.
RIAJ założyło w 1987 roku galę Japan Gold Disc Award w celu wręczenia wyróżnień i uhonorowania artystów z największą liczbą sprzedanych albumów czy singli w danym roku. Nagrody przyznawane są artystom i produktom muzycznym, które miały ogromny wkład w rozwój przemysłu muzycznego w poszczególnych latach lub zostały uznane na podstawie obiektywnych kryteriów sprzedaży.
Publikacja informacji na temat przemysłu muzycznego odbywa się poprzez miesięczny biuletyn The Record, który został po raz pierwszy opublikowany w 1956 roku. Jest to rocznik obejmujący różne rodzaje danych związanych z branżą nagraniową w danym roku i RIAJ na stronie internetowej.
Obecnie wszystkie wydawnictwa muzyczne, w tym single, albumy, single digital download znajdują pod tymi samymi kryteriami. W przeciwieństwie do wielu krajów, najwyższe wyróżnienie nie nazywa się diamentowa płyta, czy platynowa płyta, ale "Milion".
Wartości progowe dla przyznania certyfikatu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Złota płyta | Platynowa płyta | 2×platynowa płyta | 3×platynowa płyta | Milion | Multi-Milion |
100 000 | 250 000 | 500 000 | 750 000 | 1 000 000 | 2 000 000+ |
Przed ujednoliceniem kryteriów i wprowadzeniem kategorii teledysków w lipcu 2003 roku, oddzielna skala była wykorzystywana dla świadectwa uzyskania nagrody.
Certyfikaty dla piosenek i albumów wydanych cyfrowo zaczęto przyznawać 20 września 2006 roku, wykorzystuje się dane pobrań zbierane od początku 2000 roku. Od 2006 roku do 2013 roku istniały trzy kategorie certyfikatów: Chaku-uta(R) (jap. 着うた(R); pl. „Dzwonek”), Chaku-uta Full (jap. 着うたフル(R)) (tj. pobieranie na telefon) i PC Haishin (jap. PC配信) dla utworów zakupionych przez strony, takie jak iTunes. W styczniu 2014 roku kategorie Chaku-uta, Chaku-uta Full i PC Haishin (single) zostały połączone w celu utworzenia kategorii Single Track (jap. シングルトラック).
Od kwietnia 2020 rroku RIAJ zaczął certyfikować utwory na podstawie odtworzeń (streaming).