Język erzja

W dzisiejszym świecie Język erzja stał się tematem szerokiego zainteresowania. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w branży zawodowej, Język erzja przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i każdej kulturze. Biorąc pod uwagę niezliczone opinie i perspektywy dotyczące Język erzja, niezwykle ważne jest dokładne przeanalizowanie jego implikacji i konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Język erzja, aby zapewnić szeroki i pełny przegląd tego tematu. Od jego powstania po możliwy przyszły rozwój, przyjrzymy się Język erzja pod różnymi kątami, aby zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie.

эрзянь кель
Obszar

Mordowia, Tatarstan, Baszkiria, Czuwaszja

Liczba mówiących

ok. 500 tys.

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy  Mordowia (Rosja)
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-2 myv
ISO 639-3 myv
IETF myv
Glottolog erzy1239
Ethnologue myv
GOST 7.75–97 эрз 835
WALS moe
SIL MYV
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku erzja
Słownik języka erzja
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Trójjęzyczna tablica z nazwą ulicy w Sarańsku w językach: rosyjskim, moksza, erzja

Język erzja (эрзянь кель, eŕźań keĺ) – język używany przez Erzjan, jedną z dwóch grup Mordwinów, zamieszkujących wschodni skrawek europejskiej części Rosji: Mordowię, gdzie jest objęty statusem języka urzędowego, a także Tatarstan, Baszkirię, Czuwaszję oraz obwody: niżegorodzki, orenburski, penzeński, samarski, saratowski i uljanowski. Mordwini Erzja żyją także w diasporze na dalekim wschodzie Rosji, a poza granicami tego kraju – w Kazachstanie, Estonii i Armenii.

Kwestia, czy język erzja jest samodzielnym językiem, czy jak uważają niektórzy językoznawcy – dialektem języka mordwińskiego nie jest rozstrzygnięta; obecnie przeważa koncepcja istnienia dwóch języków mordwińskich: erzja i moksza.

Język mordwiński-erzja jest ważniejszym spośród języków/dialektów mordwińskich; używa go ok. 60% Mordwinów posługujących się językiem ojczystym, tj. ok. 600 tys. osób.

Język mordwiński-erzja jest kontynuacją prajęzyka proto-ugro-fińskiego, używanego w I tys. p.n.e. przez plemiona ugrofińskie zamieszkujące płn.-wsch. Europę. Na rozwój języka mordwińskiego-erzja silny wpływ wywarł język rosyjski; w mniejszym stopniu – języki tureckie i irańskie.

Język erzja, podobnie jak inne języki ugrofińskie, charakteryzuje się dużą liczbą przypadków; występuje ich 11.

Jednym z pisarzy i poetów tworzących w języku erzja był Czisław Żurawlow (Числав Журавлёв).

Alfabet

Alfabet erzjański powstał na bazie alfabetu rosyjskiego i składa się z 29 liter: а, б, в, г, д, е, ё, ж, з, и, й, к, л, м, н, о, п, р, с, т, у, ц, ч, ш, ы, ь, э, ю, я. Litery ф, х, щ i ъ występują tylko w zapożyczeniach.

Próba latynizacji

W dniu 25 marca 1932 r. w ramach procesu latynizacji języków narodów ZSRR, Wszechzwiązkowy Centralny Komitet Nowego Alfabetu przyjął dla języka erzja oparty na piśmie łacińskim alfabet mordwiński. Alfabet składał się z następujących liter: A a, Ә ә, B в, C c, Ç ç, D d, Э э, E e, F f, G g, Ь ь, I i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, Ө ө, P p, R r, S s, Ş ş, T t, U u, Y y, V v, X x, Z z, Ƶ ƶ, ȷ, Rx, Lh (ostatnie dwie litery – tylko dla języka mokszańskiego). 19 maja 1932, po uzgodnieniach ze specjalistami miejscowymi, Niżno-Wołżański Komitet Nowego Alfabetu przyjął ten alfabet ze zmianami: A a, B в, C c, Ç ç, D d, Ә ә, F f, G g, Y y, I i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, P p, R r, S s, Ş ş, T t, U u, V v, X x, Z z, Ƶ ƶ, Ь ь, Rx, Lh. Mimo oficjalnego przyjęcia alfabetu łacińskiego nie poczyniono żadnych prób jego faktycznego wprowadzenia do użytku.

Fonetyka

Samogłoski

przednie środkowe tylne
wysokie i u
średnie e o
niskie ä~ɑ

Niska samogłoska jest opisywana jako środkowa lub tylna.

Spółgłoski

wargowe przednio-
językowe
środkowojęzykowe tylno-
językowe
przednio-
podniebienne
środkowo-
podniebienne
tylno-
podniebienne
zwarte p b t d tʲ dʲ k ɡ
zwarto-szczelinowe ʦ ʧ ʨ
szczelinowe (f) v s z ʃ ʒ ɕ ʑ (x)
nosowe m n ɲ
drżące r rʲ
boczne l ʎ
półsamogłoski j

Spółgłoski i występują tylko w zapożyczeniach.

Gramatyka

Zaimki

Zaimki osobowe

os. l.poj. l.mn.
1 мон ja минь my
2 тон ty тынь wy
3 сон on/ ona/ ono сынь oni/ one

Liczebniki

jedności 11–19 dziesiątki setki
1 вейке 11 кевейкее 10 кемень 100 сядо
2 кавто 12 кемгавтово 20 комсь 200 кавтосядт
3 колмо 13 кемголмово 30 кол(м)оньгемень 300 колмосядт
4 ниле 14 кемнилее 40 ниленьгемень 400 нилесядт
5 вете 15 кеветее 50 ведьгемень 500 ветесядт
6 кото 16 кемготово 60 кодгемень 600 котосядт
7 сисем 17 кемзисемге 70 сизьгемень 700 сисемзядт
8 кавксо 18 кемгавксово 80 кавксоньгемень 800 кавксосядт
9 вейксэ 19 кевейксэе 90 вейксэньгемень 900 вейксэсядт

Czasowniki

Bezokolicznik

Czasowniki w bezokoliczniku są zakończone na -мс lub -мо (-ме) np.:

симемс симеме pić
рамамс рамамо kupić
ловномс ловномо czytać

Badacze

Zobacz też

Przypisy

  1. G. Autow. Новый алфавит. Великая революция на востоке. – Saratów: Нижневолжское краевое изд-во, 1932. s. 61–64.
  2. Мордовская письменность - это... Что такое Мордовская письменность?, „Словари и энциклопедии на Академике” (ros.).

Bibliografia

  • N. Aasmäe: An Introductory Course of the Erzya Language. Tartu: 2014. ISBN 978-9985-4-0800-1.
  • М.Д. Имайкина: Эрзянский язык. Саранск: 1996. ISBN 5-7103-0157-4.
  • М.В. Мосин: Русско-эрзянский разговорник. Саранск: 1993. ISBN 5-7595-0844-X.

Linki zewnętrzne