W tym artykule poruszony zostanie temat Carlos Fuentes, który od lat jest przedmiotem zainteresowania i badań. Carlos Fuentes to koncepcja, która ma wpływ na różne obszary życia codziennego, od polityki po technologię, kulturę i społeczeństwo w ogóle. W całej historii Carlos Fuentes odgrywał kluczową rolę w kształtowaniu naszego postrzegania i podejmowania decyzji. Poprzez szczegółową analizę ten artykuł ma na celu zbadanie różnych aspektów Carlos Fuentes i jego wpływu w dzisiejszym świecie, zapewniając w ten sposób szerszą i pełniejszą wizję tego niezwykle istotnego tematu.
Carlos Fuentes (1987) | |
Imię i nazwisko |
Carlos Fuentes Macías |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1928 |
Data i miejsce śmierci |
15 maja 2012 |
Narodowość |
meksykańska |
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
|
Carlos Fuentes Macías (ur. 11 listopada 1928 w Panamie, zm. 15 maja 2012 w Meksyku) – meksykański pisarz, eseista, dramaturg i publicysta, niegdyś „żelazny” kandydat do literackiej Nagrody Nobla. Jeden z najwybitniejszych współczesnych autorów hiszpańskojęzycznych, współtwórca boomu na literaturę iberoamerykańską. Laureat Nagrody Cervantesa (1987).
Jego ojciec był meksykańskim dyplomatą, więc dzieciństwo Carlosa przebiegało pod znakiem ciągłych przeprowadzek. Dorastał w różnych miastach obydwu Ameryk (Quito, Montevideo, Rio de Janeiro, Waszyngton, Santiago i Buenos Aires). Dorosły Carlos Fuentes także wybrał karierę dyplomatyczną, pełnił m.in. funkcję ambasadora Meksyku we Francji w latach 70.
Międzynarodową sławę przyniosła mu wydana w 1962 Śmierć Artemia Cruz, jednak już debiutancka powieść Fuentesa Kraina najczystszego powietrza ukazała pełnię talentu Meksykanina i zakres jego zainteresowań. W swoich utworach poruszał kwestię meksykańskiej historii i tożsamości, w wielu z nich pojawia się wątek rewolucji meksykańskiej i fascynacja miastem Meksyk.
Według Fuentesa współczesne mu państwo Meksyk to „dziecko” wielowiekowego przenikania wpływów hiszpańskich i azteckich, ale także presji wywieranej na ten kraj przez potężniejszego północnego sąsiada – Stany Zjednoczone. W swoich utworach pisarz wykorzystywał zdobycze techniki narracyjnej Dos Passosa, a także Joyce’a oraz wprowadzał śmiałe rozwiązania konstrukcyjne i lingwistyczne.
Zasiadał w jury konkursu głównego na 30. MFF w Cannes (1977).
Carlos Fuentes miał troje dzieci, z których przeżyło tylko jedno: Cecilia Fuentes (ur. w 1962), obecnie pracuje w telewizji. Jego syn – Carlos Fuentes Lemus zmarł z powodu komplikacji związanych z hemofilią w 1999 w wieku 25 lat. Jego najmłodsza córka – Natasha Fuentes Lemus (ur. 31 sierpnia 1974) zmarła z przedawkowania narkotyków w Meksyku 22 sierpnia 2005 w wieku 30 lat.
15 maja 2012 Consuelo Saizar, szef Narodowej Rady Kultury i Sztuki, publicznie ogłosił wiadomość o śmierci Fuentesa. Pisarz zmarł w Hospital Ángeles del Pedregal w Meksyku po doznanym w domu silnym krwotoku wewnętrznym.