Beniamino Andreatta
W dzisiejszym świecie Beniamino Andreatta stał się tematem o wielkim znaczeniu i kontrowersjach. Od dziesięcioleci Beniamino Andreatta przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i neofitów, wywołując gorące debaty i pełne pasji reakcje. Wpływ Beniamino Andreatta jest niezaprzeczalny, wpływając na tak różnorodne aspekty, jak ekonomia, polityka, nauka i kultura. Niezależnie od perspektywy, z której się do niego podchodzi, Beniamino Andreatta stał się zjawiskiem wszechobecnym, wymagającym dokładnej analizy. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Beniamino Andreatta, starając się rzucić światło na związane z nim implikacje i wyzwania.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 sierpnia 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 marca 2007 |
| Minister spraw zagranicznych Włoch | |
| Okres |
od 28 kwietnia 1993 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący OBWE | |
| Okres |
od 1 stycznia 1994 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Beniamino "Nino" Andreatta (ur. 11 sierpnia 1928 w Trydencie, zm. 26 marca 2007 w Rzymie) – włoski prawnik, polityk, minister i parlamentarzysta.
Życiorys
Absolwent studiów prawniczych na Uniwersytecie w Padwie, studiował też ekonomię na uczelniach w Mediolanie (Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca) i Cambridge. Pracował zawodowo jako wykładowca akademicki.
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Był członkiem Senatu VII i VIII kadencji (1976–1983) oraz X kadencji (1987–1992), a także posłem do Izby Deputowanych IX kadencji (1983–1987) oraz XII i XIII kadencji (1994–2001).
Był ministrem ds. budżetu i planowania gospodarczego w pierwszym rządzie Francesca Cossigi (1979–1980), następnie ministrem bez teki w drugim gabinecie tego premiera (1980). Arnaldo Forlani powierzył mu tekę ministra skarbu, którą utrzymał też w dwóch rządach Giovanniego Spadoliniego (1980–1982). W 1993 w Giuliana Amato pełnił funkcję ministra budżetu i planowania gospodarczego. Następnie do 1994 był ministrem spraw zagranicznych u Carla Azeglia Ciampiego. Od 1 stycznia do 11 maja 1994 pełnił funkcję przewodniczącego OBWE. Zrezygnował ze stanowiska ministra w związku z objęciem kierownictwa senackiej frakcji Włoskiej Partii Ludowej. Należał do założycieli i liderów tego ugrupowania, powstałego po rozwiązaniu chadecji. Sprawował później urząd ministra obrony w pierwszym rządzie Romano Prodiego (1996–1998).
15 grudnia 1999 w trakcie parlamentarnej debaty budżetowej wskutek niedokrwienia mózgu zapadł w śpiączkę. Od tamtej pory żył w stanie wegetatywnym, zmarł 26 marca 2007.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP – 1997, Polska
Przypisy
- ↑ a b E' morto Beniamino Andreatta dopo oltre sette anni di coma. repubblica.it, 26 marca 2007. . (wł.).
- ↑ a b Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch. . (ang.).
- ↑ Beniamino Andreatta na stronie Senatu X kadencji. . (wł.).
- ↑ Beniamino Andreatta na stronie Izby Deputowanych XIII kadencji. . (wł.).
- ↑ Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. . (ang.).
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 38, poz. 376 – pkt 5.
Bibliografia
- Beniamino Andreatta. camera.it. . (wł.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
| W dniu powstania |
|
|---|
| W dniu powstania |
|
|---|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
| W dniu powstania |
|
|---|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|