W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Zagórze (Rumia). Niezależnie od tego, czy jest to temat, osoba czy data, Zagórze (Rumia) ma znaczący wpływ na nasze społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Zagórze (Rumia) odegrał kluczową rolę w kształtowaniu naszej kultury i sposobu, w jaki rozumiemy otaczający nas świat. W tym artykule odkryjemy znaczenie Zagórze (Rumia) i jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Przygotuj się na zanurzenie się w wyjątkową i ekscytującą podróż, aby lepiej zrozumieć Zagórze (Rumia)!
część miasta Rumi | |
Rumia-Zagórze, ulica Sobieskiego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
W granicach Rumi |
13 listopada 1954 |
SIMC |
0934748 |
Położenie na mapie Rumi | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego | |
54°33′43″N 18°23′21″E/54,561905 18,389227 |
Zagórze (kaszb. Rëmiô Zagòrzé niem. Sagorsch) – dzielnica Rumi położona w dolinie Zagórskiej Strugi. Od zachodu i południa granicząca z kompleksem leśnym Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego na południu dzielnica przechodzi w zabudowę Szmelty. Głównymi osiami komunikacyjnymi dzielnicy są ulice Sabata i Stefana Batorego. Połączenie z centrum miasta umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej (linie nr 85, 86 i 288). Prowadzi tędy również turystyczny szlak Zagórskiej Strugi.
W latach 1934-39 nazwę Lotnisko Rumia Zagórze nosiło nieistniejące już obecnie lotnisko cywilne (przekształcone w czasie II wojny światowej na wojskowe) na dzisiejszym obszarze administracyjnym Rumi. Nazwa Rumia-Zagórze, niem. Rahmel-Sagorsch odnosiła się w czasach pruskich i w okresie okupacji niemieckiej do pobliskiej stacji kolejowej. Do czasu uruchomienia wojskowego lotniska w Babim Dole służyło ono m.in. na potrzeby testowania torped lotniczych Luftwaffe.
Dawniej samodzielna gmina jednostkowa, po I wojnie światowej w woj. pomorskim, początkowo w powiecie wejherowskim, od 1928 roku w powiecie morskim. Od 1934 w nowo utwrzonej zbiorowej gminie gmina Wejherowo, gdzie Zagórze utworzyło gromadę.
Po wojnie ponownie w Polsce, w woj. gdańskim. Zagórze stanowiło nadal gromadę w gminie Wejherowo, składającą się z siedmiu miejscowości: Zagórze, Biała Rzeka, Stara Piła, Szmelta, Pomorzanka, Leśne Zagórze i Ludwichowo. W 1951 powiat morski przemianowano z powrotem na wejherowski. W związku z reformą administracyjną Polski jesienią 1954 Zagórze weszło w skład nowo utworzonej gromady Rumia w tymże powiecie i województwie. Gromadę Rumia zniesiono już po pięciu tygodniach, 13 listopada 1954, w związku z nadaniem jej statusu miasta, przez co Zagórze stało się integralną częścią miasta Rumi.
W okresie międzywojennym istniały w Zagórzu dwie fabryki krzeseł, dwa tartaki i pięć młynów wodnych. W czasie II wojny światowej w Zagórzu wybudowano montownię silników samolotowych, działającą do końca 1944. W styczniu 1945 do jej pomieszczeń przeniesiono wyposażenie fabryk obuwia z Bydgoszczy i Starogardu. Od wojny do lat 90. działały tu zakłady garbarskie. W 1945 na terenie fabryki krzeseł założono zakład metalowy, który stał się zalążkiem największego rumskiego zakładu przemysłowego – Fabryki Urządzeń Okrętowych, obecnie wchodzącej w skład Grupy Remontowa.
Jacek Banach (red.): Zarys dziejów Rumi. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 1994. ISBN 83-86229-46-2.