Yuh Myung-woo

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Yuh Myung-woo. Od jego początków do obecnej ewolucji, poprzez jego liczne aspekty i zastosowania w różnych kontekstach, zanurzymy się w szczegółową podróż, która pozwoli nam w pełni zrozumieć jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. Yuh Myung-woo to temat, który z czasem wzbudził zainteresowanie wielu osób, dlatego w tym artykule zbadamy jego najważniejsze aspekty, odkryjemy jego możliwe przyszłe implikacje i przeanalizujemy jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w temacie, czy dopiero zaczynasz się w niego zagłębiać, ten artykuł dostarczy Ci cennych informacji i zaprosi Cię do głębszego zagłębienia się w ekscytujący świat Yuh Myung-woo.

Yuh Myung-woo
Pseudonim

Sonagi

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1964
Seul

Obywatelstwo

Korea Południowa

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior musza

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

39

Zwycięstwa

38 (14 KO)

Porażki

1 (0 KO)

Yuh Myung-woo (kor.: 유명우; ur. 10 stycznia 1964 w Seulu) – południowokoreański bokser, były zawodowy mistrz świata w wadze junior muszej (do 108 funtów) federacji WBA.

Kariera sportowa

Karierę zawodową rozpoczął 28 marca 1982. Do września 1985 stoczył 18 walk, wszystkie wygrywając. W tym okresie zdobył tytuły OPBF w wadze junior muszej.

8 grudnia 1985 w Daegu stanął do pojedynku o tytuł mistrza WBA z broniącym tytułu Amerykaninem Joeyem Olivo. Zwyciężył niejednogłośnie na punkty i został nowym mistrzem świata. Do kwietnia 1991 tytułu skutecznie bronił siedemnastokrotnie. Pokonał między innymi: przyszłego mistrza WBO Portorykańczyka Jose De Jesusa (dwukrotnie 9 marca 1986 i 12 czerwca 1988 niejednogłośnie na punkty), przyszłego mistrza IBF w wadze muszej Kolumbijczyka Rodolfo Blanco (20 września 1987 przez nokaut w ósmej rundzie) oraz byłego mistrza WBA w wadze słomkowej i przyszłego w wagach junior muszej, muszej i junior koguciej Wenezuelczyka Leo Gameza (dwukrotnie 29 kwietnia 1990 niejednogłośnie i 10 listopada 1990 jednogłośnie na punkty).

17 grudnia 1991 w Osace zmierzył się z Japończykiem Hiroki Ioką. Przegrał po niejednogłośnej decyzji sędziów i utracił pas mistrzowski. Była to jego pierwsza i jedyna porażka w karierze. Po roku, 18 listopada 1992, ponownie w Osace doszło do pojedynku rewanżowego. Yuh zwyciężył decyzją większości sędziów i odzyskał pas mistrzowski. W roku 1993 obronił pas zwyciężając Japończyka Yūichiego Hosono. W tym samym roku zwakował tytuł i zakończył karierę.

W roku 2013 został przyjęty do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.

Bibliografia