Tematyka Wilhelm Junkmann jest zagadnieniem, które wzbudziło duże zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Przez lata Wilhelm Junkmann był przedmiotem debat, badań i dyskusji w różnych obszarach, co pokazuje jego znaczenie i wpływ dzisiaj. Od swego powstania do dzisiejszego wpływu Wilhelm Junkmann odegrał fundamentalną rolę w życiu, kulturze i historii ludzi. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Wilhelm Junkmann, analizując jego różne aspekty i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
Wilhelm Junkmann (właśc. Johann Bernhard Wilhelm, ur. 2 lipca 1811 w Münster, zm. 23 listopada 1886 we Wrocławiu) – niemiecki historyk i wykładowca akademicki, pisarz i polityk.
Jego ojciec Philipp był mistrzem szewskim w Münster. Wilhelm Junkmann poślubił Marię Theresię (z domu Schlüter) około 1855 roku. Jego żona była córką prawnika Clemensa Augusta Schlütera oraz siostrą filozofa Christopha Bernharda Schlütera.
Wilhelm Junkmann studiował od 1829 filologię i historię w Münster i Bonn (w Bonn m.in. u Ernsta Moritza Arndta i Josepha Görres). W 1833 zdał egzamin państwowy w Münster i otrzymał pozwolenie na nauczanie w niższych klasach języka greckiego, niemieckiego, historii, matematyki i religii. Jednak jego uprawnienia nie wystarczały do objęcia stanowiska starszego nauczyciela. W celu zdobycia doktoratu wyjechał na studia do Berlina. W 1830 został członkiem bractwa Populonia Bonn, wskutek czego został w 1835 skazany na sześć lat więzienia. Wiązało się to z zakazem wstąpienia do pruskiej służby cywilnej. Jednak po czterech miesiącach Junkmann został ułaskawiony. W latach 1835–1837 był prywatnym nauczycielem w Münster. W 1837 roku został nauczycielem w domu baronów Droste zu Senden. W 1838 został asystentem w Gymnasium Paulinum w Münster, rok później przeniósł się do Coesfeld. Jednak po sporze z dyrektorem szkoły, nie mając perspektyw na dalsze tam zatrudnienie, Junkmann powrócił do Münster, do domu swoich rodziców. W tym samym roku otrzymał stypendium państwowe i zdecydował się na kontynuację studiów historycznych w Bonn. Tam uczęszczał na wykłady Friedricha Christopha Dahlmanna. W 1847 uzyskał w Bonn stopień doktora. Habilitował się w 1851 roku. W latach 1847–1851 zajmował się pisarstwem w Münster, czasowo musiał czasem ukrywać się ze względu na swoje poglądy polityczne. W latach 1851–1854 był nieetatowym wykładowcą (privatdozentem) historii na Akademii w Münster, a jednocześnie był zatrudniony w archiwum prowincji Westfalii, znajdującym się w Münster. W 1854 został profesorem nadzwyczajnym w Liceum Hosianum w Braniewie, a w 1855 profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Wrocławskim.
Wilhelm Junkmann był w Münster współwydawcą czasopisma „Katholisches Magazin für Wissenschaft und Leben”, a także pisał do „Münstersches Sonntagsblatt für katholische Christen”, „Allgemeines Kirchenlexikon” oraz „Allgemeine Realenzyklopädie für das katholische Deutschland”. Był także członkiem towarzystwa Regesta Historiae Westfaliae i założycielem Westfalii Sacra. Oprócz tego Junkmann zajmował się także tworzeniem dzieł literackich, beletrystyki oraz pisał prace historyczne. Był zaprzyjaźniony m.in. z pisarką Annette von Droste-Hülshoff. Po rozpoczęciu kariery politycznej zrezygnował z prób lirycznych. Junkmann był członkiem różnych towarzystw naukowych i literackich.
Junkmann został w 1848 członkiem parlamentu frankfurckiego w okręgu wyborczym Recklinghausen. W 1850 został członkiem parlamentu erfurckiego (Erfurter Unionsparlament), a w latach 1849–1852 członkiem II Izby pruskiego landtagu z okręgu wyborczego Münster. Najpierw identyfikował się z poglądami lewicy, później stał się zwolennikiem katolickiego konserwatyzmu i zagorzałym przeciwnikiem liberalizmu i socjalizmu.