Rezerwat przyrody Skarpy Ślesińskie

Obecnie Rezerwat przyrody Skarpy Ślesińskie stał się tematem ogólnego zainteresowania, który przyciągnął uwagę szerokiej publiczności. Znaczenie Rezerwat przyrody Skarpy Ślesińskie wywołało debatę, która rozciąga się od sfer politycznych i społecznych po codzienne rozmowy. Od dziesięcioleci Rezerwat przyrody Skarpy Ślesińskie jest przedmiotem studiów i badań w różnych dziedzinach wiedzy, co doprowadziło do zgromadzenia ogromnej wiedzy na temat jego znaczenia i wpływu na współczesne społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty Rezerwat przyrody Skarpy Ślesińskie i jego wpływ na nasze codzienne życie, analizując jego ewolucję w czasie i jego przyszłe konsekwencje.

Skarpy Ślesińskie
Ilustracja
rezerwat florystyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

2000

Akt prawny

Rozporządzenie Wojewody Nr 251/00 z dnia 7 grudnia 2000 r.

Powierzchnia

13,82 ha

Położenie na mapie gminy Nakło nad Notecią
Mapa konturowa gminy Nakło nad Notecią, w centrum znajduje się punkt z opisem „Skarpy Ślesińskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Skarpy Ślesińskie”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Skarpy Ślesińskie”
Położenie na mapie powiatu nakielskiego
Mapa konturowa powiatu nakielskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Skarpy Ślesińskie”
Ziemia53°09′16″N 17°39′12″E/53,154444 17,653333
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Skarpy Ślesińskie – rezerwat florystyczny o powierzchni 13,82 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło nad Notecią.

Lokalizacja

Widok od strony Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się na styku mezoregionów: Pojezierza Krajeńskiego (314.69) i Kotliny Toruńskiej (315.25). Zajmuje on północne zbocze Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej o interesującej rzeźbie terenu.

Rezerwat składa się z dwóch osobnych płatów i znajduje się ok. 600 m na południe od drogi krajowej nr 10, między miejscowościami Trzeciewnica i Ślesin.

Rezerwat jest położony w obrębie korytarza ekologicznego włączonego do sieci Natura 2000: Doliny Noteci (OZW).

Charakterystyka

Rezerwat utworzono dla zachowania stanowiska reliktowej flory kserotermicznej z licznymi gatunkami chronionymi i rzadkimi wraz z występującymi tu zbiorowiskami o charakterze stepowym. W umiarkowanym klimacie Polski tego typu zbiorowiska są wyjątkowo rzadkie. Powstają jedynie w szczególnych warunkach, zwykle na dobrze nasłonecznionych zboczach, o ekspozycji południowej.

Z uwagi na położenie w strefie zboczowej wysoczyzny morenowej Pojezierza Krajeńskiego, rezerwat posiada wysokie walory nie tylko przyrodnicze, lecz również krajobrazowe.

Zbocza powstały przez ścięcie wysoczyzny, ok. 1830 r. podczas budowy linii kolejowej Bydgoszcz–Piła. Dominują tu gleby gliniaste o dużej zawartości węglanu wapnia. Na odlesionych, nasłonecznionych zboczach, doskonałe siedliska znalazły zbiorowiska kserotermiczne z taką roślinnością jak: miłek wiosenny, ostnica Jana, zawilec wielkokwiatowy, sasanka łąkowa, dzwonek syberyjski, wężymord stepowy, rutewka mniejsza, szałwia łąkowa, aster gawędka.

Szczególnie atrakcyjnie zbocza rezerwatu prezentują się wczesną wiosną, kiedy obficie kwitnie miłek wiosenny oraz efektownie wyglądają łany rzadkiego i chronionego gatunku ostnicy Jana.

W strefie zboczowej znajdują się zatorfione dolinki, które zajmują łąki. Tam też rośnie kilka kęp rzadkiego pełnika europejskiego. Zachodnie i wschodnie zbocza dolinek i parowów porastają zbiorowiska zaroślowe z udziałem leszczyny, głogów, trzmieliny, bzu czarnego, kaliny koralowej oraz grusz.

Szlak rezerwatów

Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem, znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:

  1. Kruszyn (leśny),
  2. Hedera (florystyczny),
  3. Las Minikowski (leśny),
  4. Łąki Ślesińskie (florystyczny, ornitologiczny),
  5. Skarpy Ślesińskie
  6. Borek (leśny),
  7. Zielona Góra (leśny).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Rezerwat przyrody Skarpy Ślesińskie. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
  2. ↑ a b c d e Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
Rezerwaty przyrody w województwie kujawsko-pomorskim
faunistyczne
florystyczne
krajobrazowe
leśne
przyrody nieożywionej
stepowe
słonoroślowe
torfowiskowe
wodne
projektowane
zlikwidowane

herb województwa kujawsko-pomorskiego

  1. ↑ Częściowo położony na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.
  2. ↑ Częściowo położony na terenie województwa pomorskiego.
  3. ↑ Częściowo położony na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot