Temat Rezerwat przyrody Ostra Góra jest zagadnieniem, które wywołało duże zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Od dziesięcioleci Rezerwat przyrody Ostra Góra jest przedmiotem studiów i badań ekspertów z różnych dziedzin. Jego implikacje są szerokie, a jego wpływ rozszerzył się na różne aspekty życia codziennego. W tym artykule zbadamy różne wymiary Rezerwat przyrody Ostra Góra, analizując jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w obecnym kontekście. Dodatkowo zbadamy opinie ekspertów i naukowców na temat Rezerwat przyrody Ostra Góra, a także jego wpływu na takie sektory jak ekonomia, kultura i polityka.
Ruiny starych murów ochronnych | |
rezerwat leśny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1959 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
7,22 ha |
Ochrona |
ścisła |
Położenie na mapie gminy Trzebinia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego | |
50°10′31″N 19°30′24″E/50,175278 19,506667 |
Rezerwat przyrody Ostra Góra – ścisły leśny rezerwat przyrody położony w Karniowicach w gminie Trzebinia w zachodniej części województwa małopolskiego, na południe od drogi łączącej wsie Myślachowice i Psary, na obszarze Nadleśnictwa Chrzanów. Leży w obrębie otuliny Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie.
Rezerwat, ustanowiony w roku 1959 w celu ochrony naturalnego fragmentu buczyny karpackiej, znajduje się na triasowym, zalesionym wzgórzu Ostra Góra o wysokości 438 m n.p.m. charakteryzującym się ostrą granią (stąd nazwa), a obejmuje powierzchnię 7,22 ha. Przebiegająca równoleżnikowo grań rozdziela obszar występowania dolomitów na południu od gleb wapiennych po stronie północnej. Jest to także obszar występowania zlepieńca myślachowickiego. Do końca XIX wieku pozyskiwano z tego obszaru kamień.
Skład gatunkowy chronionej buczyny karpackiej, otoczonej borem, charakteryzuje się występowaniem żywca gruczołowatego, przylaszczki, czworolistu, fiołka leśnego, kopytnika, dąbrówki rozłogowej, bluszczu, orlika, kruszczyka szerokolistnego, buławnika czerwonego i mieczolistnego, a także wilczej jagody, podagrycznika i szczyru trwałego.
Ekosystem występujący na obszarze rezerwatu powstawał w wyniku wielokrotnej regeneracji po zaniechaniach różnych form działalności człowieka (wyręby, wywóz ściółki, wypas owiec i innych zwierząt).