W tym artykule poznamy fascynujący świat Reurbanizacja. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Reurbanizacja odegrał kluczową rolę w życiu ludzi, wpływając na kulturę, technologię i sposób, w jaki odnosimy się do siebie nawzajem. W całej historii Reurbanizacja był przedmiotem badań i debat, generując sprzeczne opinie i wzbudzając ciekawość milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule postaramy się rzucić światło na najważniejsze aspekty Reurbanizacja, analizując jego znaczenie i konsekwencje, jakie ma na nasze codzienne życie.
Reurbanizacja – w obecnym rozumieniu jest to etap rozwoju miasta, w którym następuje stabilizacja jego obszarów centralnych na skutek pozostawania w nich stałej liczby mieszkańców. Może to być osiągnięte przez brak woli opuszczenia miejsca zamieszkania przez stałych mieszkańców, jak również przez napływ nowych osób.
Pojęcie reurbanizacji zostało po raz pierwszy wprowadzone prawdopodobnie przez Elisabeth Pfeil w roku 1972. Użyła ona pojęcia reurbanizacja na jeden ze sposobów planowania rozwoju miast. Najczęściej pod pojęciem reurbanizacji rozumie się etap rozwoju miasta, kiedy maleje liczba mieszkańców przedmieść, a rośnie liczba mieszkańców centrum (definicja stosowana m.in. przez Leo van den Berga). Pojęcie reurbanizacja może być również użyte na określenie wzrostu liczby mieszkańców miasta po kryzysie demograficznym.
W opracowanym w 1982 tzw. modelu Klaassena dotyczącego rozwoju miast reurbanizacja była czwartym etapem rozwoju miasta (po urbanizacji, suburbanizacji i dezurbanizacji). Na tym etapie całkowita liczba mieszkańców miasta miała maleć, przy jednoczesnym wzroście mieszkańców centrum. Był to zatem etap odrodzenia się obszaru miejskiego pod kolejny etap urbanizacji.