Rafael Paz
Tym razem zagłębimy się w fascynujący świat Rafael Paz, temat, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i każdej kulturze. Od niepamiętnych czasów Rafael Paz był źródłem badań, debat i refleksji, będąc tematem, który wzbudza pasje i budzi ciekawość tych, którzy chcą dowiedzieć się o nim więcej. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Rafael Paz, od jego pochodzenia po konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa. Dołącz do nas w tej podróży polegającej na odkrywaniu i poznawaniu Rafael Paz.
| Pełne imię i nazwisko |
Rafael Paz Marín | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1965 | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Rafael Paz Marín znany także jako Rafa Paz (ur. 2 sierpnia 1965 w Grenadzie) – hiszpański piłkarz grający na pozycji pomocnika.
Kariera klubowa
Paz pochodzi z Andaluzji, a karierę piłkarską rozpoczął w rodzinnej Grenadzie, w klubie Granada CF. W sezonie 1983/1984 grał w jej barwach w Segunda División, a latem 1984 przeszedł do pierwszoligowej Sevilli. 9 września zadebiutował w Primera División w wygranym 3:0 domowym spotkaniu z Athletic Bilbao. Przez pierwsze dwa sezony rozegrał zaledwie dwa spotkania dla Sevilli, ale już w sezonie 1986/1987 był jej podstawowym zawodnikiem. 22 lutego 1987 zdobył pierwszego gola w karierze, a Sevilla pokonała Bilbao 1:0. W zespole tym grał do końca sezonu 1996/1997 i rozegrał 340 spotkań, w których zdobył 25 goli, a największym sukcesem było zajęcie 5. miejsca w 1995 roku i dwukrotnie 6. w 1990 i 1994. Latem 1997 wyjechał do Meksyku, by grać w drużynie Atlético Celaya. Występował tam wraz z dwoma rodakami i byłymi partnerami z reprezentacji, Martínem Vázquezem i Emilio Butragueño. W Atlético grał rok i w 1998 zakończył sportową karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Hiszpanii Paz zadebiutował 21 lutego 1990 roku w wygranym 1:0 towarzyskim meczu z Czechosłowacją. W tym samym roku został powołany przez Luisa Suáreza do kadry na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam wystąpił we dwóch spotkaniach: zremisowanym 0:0 z Urugwajem i przegranym 1:2 w 1/8 finału z Jugosławią. Ostatni mecz w kadrze narodowej rozegrał w październiku 1990 roku przeciwko Islandii (2:1). W reprezentacji zagrał 7 razy.
| Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| # | Data | Stadion | Rywal | Wynik | Gol | Rozgrywki |
| 1990 | ||||||
| 1. | 21.02.1990 | Alicante, Hiszpania |  Czechosłowacja |
1:0 | 0 | towarzyski |
| 2. | 28.03.1990 | Malaga, Hiszpania |  Austria |
2:3 | 0 | towarzyski |
| 3. | 26.05.1990 | Lublana, Jugosławia |  Jugosławia |
1:0 | 0 | towarzyski |
| 4. | 13.06.1990 | Udine, Włochy |  Urugwaj |
0:0 | 0 | MŚ 1990 |
| 5. | 26.06.1990 | Werona, Włochy | Jugosławia |
1:2 | 0 | MŚ 1990 |
| 6. | 12.09.1990 | Gijon, Hiszpania |  Brazylia |
3:0 | 0 | towarzyski |
| 7. | 10.10.1990 | Sewilla, Hiszpania |  Islandia |
2:1 | 0 | el. ME 1992 |
|
Bibliografia
- Profil na stronie National Football Teams (ang.) ostatni dostęp 8 mar 2008