W dzisiejszym świecie temat Politechnika Zielonogórska budzi duże zainteresowanie i debatę. Znany ze swojego wpływu w różnych obszarach, Politechnika Zielonogórska był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów, naukowców i specjalistów z różnych dziedzin. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Politechnika Zielonogórska wzbudził zainteresowanie wielu ludzi i wywołał ważne refleksje na temat jego znaczenia i znaczenia we współczesnym świecie. W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Politechnika Zielonogórska, badając jego liczne aspekty i oferując globalną wizję jego znaczenia i znaczenia. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i wiedzy o Politechnika Zielonogórska!
Data założenia | |
---|---|
Data likwidacji | |
Państwo | |
Województwo | |
Adres |
ul. Podgórna 50 |
Położenie na mapie Zielonej Góry | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
51°56′23,50″N 15°31′44,08″E/51,939860 15,528910 |
Politechnika Zielonogórska (PZ) – państwowa szkoła wyższa powstała w Zielonej Górze w 1965 roku i funkcjonująca do 1 września 2001 roku, kiedy to w wyniku połączenia Politechniki Zielonogórskiej i Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. T. Kotarbińskiego powstał Uniwersytet Zielonogórski.
Utworzona jako Wyższa Szkoła Inżynierska im. Jurija Gagarina w Zielonej Górze, w chwili powstania była pierwszą i jedyną wyższą szkołą techniczną w regionie środkowego Nadodrza. Szybki rozwój kadry naukowej, wprowadzenie nowoczesnych specjalności dydaktycznych, modernizacja bazy laboratoryjnej, informatyzacja procesu dydaktycznego i techniki zarządzania uczelnią, oraz rozwój środowiska naukowego pozwoliły na przekształcenie uczelni z dniem 1 września 1996 roku w Politechnikę Zielonogórską.
W 2000 roku na PZ studiowało 8500 studentów na 7 kierunkach w ramach 25 specjalności. Politechnika zatrudniała ponad 440 nauczycieli akademickich, w tym 84 profesorów i doktorów habilitowanych. Uczelnia posiadała uprawnienia do doktoryzowania w ramach czterech dyscyplin naukowych (nauk technicznych w zakresie elektrotechniki, budowy i eksploatacji maszyn, budownictwa oraz w zakresie matematyki).
Pierwszym rektorem WSI był docent Jerzy Kołakowski. Ostatnim rektorem Politechniki PZ był prof. dr. hab. Michał Kisielewicz.
Uczelnia kształciła studentów w systemie nauczania dziennym i zaocznym. Prowadziła studia 5-letnie magistersko-inżynierskie i 3,5-letnie inżynierskie.
Politechnika Zielonogórska posiadała cztery wydziały, na których prowadzono kierunki (w 1965 WSInż posiadała tylko Wydział Ogólnotechniczny):
Rektorzy Wyższej Szkoły Inżynierskiej (1965 – 1996) i Politechniki Zielonogórskiej (1996-2001):