W tym artykule poruszymy temat Podział administracyjny I Rzeczypospolitej, który ma dziś ogromne znaczenie. Podział administracyjny I Rzeczypospolitej przykuł uwagę szerokiego spektrum odbiorców, od ekspertów w danej dziedzinie po osoby zainteresowane zdobyciem wiedzy na ten temat. W trakcie tej lektury zostaną zbadane różne perspektywy i podejścia związane z Podział administracyjny I Rzeczypospolitej w celu zapewnienia pełnego i wzbogacającego przeglądu. Od historycznych początków po współczesne implikacje, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Podział administracyjny I Rzeczypospolitej i jego wpływ w różnych kontekstach. Ponadto zostaną przeanalizowane możliwe przyszłe trendy oraz przedstawione zostaną refleksje na temat jego rozwoju i ewolucji.
Podział administracyjny I Rzeczypospolitej był pochodną skomplikowanej historii wewnętrznych zmian terytorialnych sięgających czasów rozbicia dzielnicowego w Polsce oraz zewnętrznych strat i nabytków terytorialnych Polski i Litwy.
Pojęcie Rzeczpospolita Obojga Narodów odnosi się do państwa polskiego od unii lubelskiej (1569) do ostatniego rozbioru. Rzeczpospolita składała się z dwóch części: Korony Królestwa Polskiego (potocznie – Korony) i Wielkiego Księstwa Litewskiego (potocznie – Litwy), które posiadały dużą niezależność przejawiającą się również w administracji terytorialnej.
Korona dzieliła się na dwie prowincje: wielkopolską (do której zaliczano również Mazowsze i Prusy Królewskie) oraz małopolską (z Rusią Czerwoną, Podolem, Wołyniem i Ukrainą).
Pod koniec XVI wieku Korona (bez Warmii) zajmowała obszar 180 638 km², na którym znajdowało się 24 650 miejscowości (i osad), przy średniej gęstości zaludnienia 13,6 miejscowości na 100 km².
Od 1466 do 1537 całe województwo było jednym powiatem. W 1537 zostało podzielone na dwa powiaty: powiat michałowski i powiat chełmiński. W 1764 podzielono je na 7 powiatów: chełmiński, toruński, grudziądzki, radzyński, kowalewski, brodnicki i nowomiejski, a następnie w 1767 dodano jeszcze dwa kolejne, golubski i łasiński, jednak decyzje te nigdy nie weszły w życie.
Od 1582 trzy prezydia (od 1598 nazywane województwami):
Od 1667 (faktycznie od 1620):
Domena we władaniu biskupów krakowskich, tytułujących się książętami siewierskimi, formalnie włączone do Polski w 1790.