Odrzut broni

Obecnie Odrzut broni to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Wraz z rozwojem technologii i nieograniczonym dostępem do informacji, Odrzut broni stał się istotnym tematem w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na zdrowie, relacje międzyludzkie czy znaczenie w gospodarce, Odrzut broni stał się tematem ogólnego zainteresowania. W tym artykule zbadamy różne aspekty Odrzut broni i sposób, w jaki wysunął się on na pierwszy plan w dyskusji publicznej. Od jego powstania po przyszłe implikacje, nie ma wątpliwości, że Odrzut broni to temat, który zasługuje na dogłębną analizę i zrozumienie.

Położenie broni po strzale, dym wskazuje miejsce rewolweru w momencie strzału

Odrzut broni – ruch broni palnej (lub lufy z częściami do niej zamocowanymi) w kierunku przeciwnym do ruchu wystrzelonego pocisku, wywołany samym jego wystrzeleniem (zgodnie z zasadą zachowania pędu) oraz dodatkowo strumieniem gazów prochowych opuszczających lufę.

Z zasady zachowania pędu wynika, że prędkość niepodpartej broni po wystrzale wynosi:

Sprężone gazy wydostające się z lufy po wyjściu pocisku także działają na broń. Odwrócenie kierunku wylotu tych gazów można wykorzystać do zmniejszenia energii odrzutu – służy do tego hamulec wylotowy, zmniejszający oddziaływanie broni na strzelca lub otoczenie (w artylerii lufowej). W związku z faktem, że energia odrzutu lufy lub zamka swobodnego wykorzystywana jest do automatycznego przeładowania broni, niekiedy potrzebne jest dodatkowe zwiększenie energii odrzutu – służy do tego odrzutnik.

Wektor siły działającej na broń jest zwrócony przeciwnie do wektora siły działającej na pocisk, czyli w osi lufy. Jeżeli broń jest podparta kolbą poniżej osi lufy, występują dwie zwrócone przeciwnie, a przesunięte w pionie siły, które powodują przyspieszenie kątowe broni znane jako podrzut. Odpowiednio skonstruowany hamulec wylotowy może kierować część gazów z wyjścia lufy w górę, tym samym zmniejszać podrzut (osłabiacz podrzutu).

Ogólnie, prędkość odrzutu broni rośnie od zera (w momencie rozpoczęcia ruchu pocisku w lufie) do wartości maksymalnej osiąganej po opuszczeniu lufy przez pocisk. Wartość maksymalna odrzutu jest zależna od masy (im większa tym mniejszy) i konstrukcji broni oraz od właściwości balistycznych naboju (naboje z pociskami o dużym pędzie dają duży odrzut). W celach obliczeniowych stosuje się pojęcie odrzutu swobodnego broni, którego miarą jest energia odrzutu.

Zobacz też

Bibliografia

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 163. ISBN 83-86028-01-7.