W dzisiejszym świecie Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Toruniu stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy kulturę, Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Toruniu to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Od swojego pochodzenia i ewolucji po implikacje w teraźniejszości i przyszłości, Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Toruniu wywołał debatę w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i prowadząc do refleksji na temat jego znaczenia i wpływu. Dlatego konieczne jest głębsze zagłębienie się w badania i analizę Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Toruniu, aby kompleksowo zrozumieć jego wpływ i zakres w bieżącym kontekście. Biorąc pod uwagę tę rzeczywistość, konieczne jest podejście do tematu Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Toruniu z różnych perspektyw, aby zaoferować globalną i wzbogacającą wizję, która zaspokoi ciekawość i zainteresowanie wszystkich czytelników.
A/376 z 28 stycznia 1930 | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
widok na kościół od południowego zachodu | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Torunia | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||||||||||
53°00′58,40″N 18°41′00,12″E/53,016222 18,683367 |
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Toruniu – zabytkowa świątynia katolicka w jurysdykcji parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Toruniu. Znajduje się przy ul. Wieżowej 10.
Kościół w źródłach wzmiankowany jest po raz pierwszy w 1321 roku (choć istniał zapewne od początku XIV wieku, na miejscu starszego). Wzniesiony w XIV wieku, po spustoszeniu w czasie reformacji został odnowiony po 1587 roku, powiększony o wieżę w 1698 roku. Po spaleniu w 1966 roku odbudowany w 1972 roku[potrzebny przypis].
Ceglany (z użyciem kamieni), halowy, orientowany, o trójbocznie zamkniętej części prezbiterialnej i kwadratowej, drewniano-szkieletowej wieży od zachodu. Wnętrze kryte stropem płaskim. Wyposażenie barokowe z XVIII wieku uległo spaleniu, zachowała się jedynie gotycka figura św. Wojciecha z końca XIV wieku[potrzebny przypis].