Igor Guzenko

W dzisiejszym świecie Igor Guzenko to temat, który zyskał ogromne znaczenie i stał się przedmiotem zainteresowania zarówno ekspertów, jak i ogółu społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Igor Guzenko wywołał ciągłą debatę, generując sprzeczne opinie i powodując serię badań i analiz w różnych dziedzinach. Celem tego artykułu jest dokładne omówienie tego tematu i analiza jego znaczenia, wpływu i znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie. W tym kontekście zbadane zostaną różne perspektywy i argumenty związane z Igor Guzenko, aby zapewnić szeroką i wzbogacającą wizję tego problemu, który jest dziś tak istotny.

Igor Guzenko
Игорь Сергеевич Гузенко
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1919
Rohaczów

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1982
Mississauga

Zawód, zajęcie

Szyfrant ambasady ZSRR w Kanadzie

podpis
Nagrobek Igora Guzenki

Igor Siergiejewicz Guzenko (ros. Игорь Сергеевич Гузенко, ur. 13 stycznia 1919 w Rohaczewie, zm. 8 lipca 1982 w Mississauga) – szyfrant ambasady Związku Radzieckiego w Ottawie.

Igor Guzenko 5 września 1945 opuścił służbę i przekazał Kanadyjczykom 109 dokumentów dotyczących działalności szpiegowskiej Głównego Zarządu Wywiadowczego (GRU) w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, między innymi na temat wykradania tajemnic nuklearnych i metod osadzania tak zwanych uśpionych szpiegów. Sprawa Guzenki jest czasem traktowana jako zdarzenie rozpoczynające okres zimnej wojny.

Historyk Jack Granatstein stwierdził, że Guzenki była początkiem zimnej wojny dla opinii publicznej, a dziennikarz Robert Fulford oznajmił: Jestem absolutnie pewien, zimna wojna zaczęła się w Ottawie. Także The New York Times był zdania, że działania Guzenki uświadomiły mieszkańcom Ameryki Północnej skalę sowieckiego szpiegostwa i zagrożenia z niego wynikające.

W konsekwencji informacji Guzenki siatka GRU w Kanadzie została rozbita, a szyfry przez niego przekazane umożliwiły rozwój operacji Venona.

Przypisy

  1. The Gouzenko Affair , CBC Archives (ang.).
  2. Soviet Defector Believed Beginner of Cold War, Toledo Blade, 25 grudnia 1984 (ang.).
  3. Granville Hicks, Decline and fall of a Russian idol, The New York Times, 18 lipca 1954 (ang.).

Bibliografia