W tym artykule zbadamy temat Free Colours z różnych perspektyw i podejść. Biorąc pod uwagę jego dzisiejsze znaczenie, niezwykle ważne jest zrozumienie implikacji i konsekwencji, jakie Free Colours ma dla naszego społeczeństwa. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy różne aspekty Free Colours, od jego pochodzenia i historii po wpływ na współczesny świat. Poprzez wywiady z ekspertami, analizę danych i konkretne przykłady zapewnimy czytelnikowi pełny i szczegółowy obraz Free Colours, w celu uzyskania głębszego i bardziej krytycznego zrozumienia tego ważnego tematu.
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Wydawca |
ZIMA |
Tematyka |
muzyka |
Pierwszy numer | |
Średni nakład |
3000 egz. |
ISSN | |
Strona internetowa |
Free Colours – pierwsze w Polsce pismo poświęcone muzyce reggae. Zawiera aktualności, artykuły, wywiady i recenzje płyt dotyczące muzyki reggae, dancehall, ragga, dub, itp. oraz Jamajki, sound systemów, i kultury rastafariańskiej.
Wydawane od 2005 roku przez wydawnictwo ZIMA. Jako że jest gazetą raczej niszową, ma niski nakład (3000 egz.).
Pismo było czarno-białe, jednak od numeru 09 (który paradoksalnie jest numerem dziesiątym, gdyż pierwszy numer nazwano zerowym) gazeta ukazuje się już w kolorze.
Nazwa pochodzi od symbolu rastafarian – three colours, czyli trzech kolorów (zielony, żółty i czerwony) na fladze Etiopii. Ponadto użycie słowa „free”, czyli angielskiego „wolny” jest związane z tym, że wolność jest bardzo istotną częścią ideologii rastafarian i w ogóle ludzi skupionych wokół reggae. Tak więc nazwa jest swoistą zabawą językową, gdyż „three” i „free” w języku angielskim wymawia się bardzo podobnie.
Ponadto z redakcją współpracuje wiele osób, m.in. Sławomir Gołaszewski i Mirosław „Maken” Dzięciołowski.