Fort II Twierdzy Warszawa

W dzisiejszym świecie Fort II Twierdzy Warszawa przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie na polu zawodowym czy wpływ na arenie międzynarodowej, Fort II Twierdzy Warszawa stał się dziś istotnym tematem rozmów. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji, Fort II Twierdzy Warszawa odegrał kluczową rolę w życiu niezliczonej liczby osób. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie i wpływ Fort II Twierdzy Warszawa w różnych kontekstach, aby zapewnić szerszą perspektywę na ten temat, który jest dziś tak istotny.

Fort II: uproszczony schemat
Fort II Wawrzyszew po niemieckim nalocie w 1939
Fort II: koszary szyjowe

Fort II („Wawrzyszew“) – jeden z fortów Twierdzy Warszawa, wybudowany w latach 80. XIX wieku.

Poprzednim w kolejności jest fort I „Bielany“, zaś następnym wysunięty przed linię fort IIA „Babice“.

Opis

Fort wzniesiono z zadaniem zamknięcia luki pomiędzy terenami leśnymi, ciągnącymi się pod postacią Puszczy Kampinoskiej wiele kilometrów w kierunku zachodnim i północnym, oraz Wisłą. Ze względu na ukształtowanie terenu został zaprojektowany jako dzieło nieregularne (schemat), co stanowi rzadkość w ówczesnej fortyfikacji rosyjskiej na ziemiach polskich. Fort miał około 400 metrów szerokości u podstawy oraz około 250 metrów głębokości (wzdłuż osi). Otoczony został mokrą fosą, przy czym czoło i prawy bark były w sposób typowy dla takich dzieł bronione z wałów, zaś dla obrony barku lewego wzniesiono półkaponierę (1). Fort posiadał dwa wały - dla artylerii i piechoty (2). Głównym obiektem zaplecza były ceglane koszary (3), mające około 130 metrów długości i zakończone na obydwu krańcach nadbudówkami (fot.). Szyi broniła duża kaponiera, osłonięta charakterystycznym dziełem ziemnym o narysie małego bastionu (4). W szyi fortu, już poza obrębem rowów, wzniesiono niewielki schron amunicyjny.

W czasie modernizacji twierdzy przebudowano układ ziemny fortu. Po 1909 roku, w ramach jej likwidacji, fort został rozbrojony i częściowo rozebrany.

W czasie II wojny światowej mieściły się tutaj niemieckie magazyny. W dniach 13–14 czerwca 1943 roku oddział bojowy Milicji Ludowej RPPS dokonał na nie wypadu, niszcząc część zgromadzonych tam materiałów.

Obecnie teren fortu jest podzielony na części. W szyi mieszczą się warsztaty i magazyny, zaś w części czołowej - ośrodek wypoczynkowy. Fosa fortu stanowi jeden z czystszych zbiorników wodnych tej części Warszawy.

Umocnienie znajduje się na północ od dzisiejszego lotniska na Bemowie. Prowadzi do niego ulica Kalinowej Łąki, stanowiąca odnogę ulicy Księżycowej.

W 1993 fort został wpisany do rejestru zabytków.

Przypisy

  1. Ważniejsze daty z dziejów Polskiej Partii Socjalistycznej, PPS wspomnienia z lat 1918-1939, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza“ Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa-Książka-Ruch“, 1987, s. 1316, ISBN 83-05-11291-8.
  2. Zestawienie zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31 grudnia 2019 r. Woj. mazowieckie (Warszawa). Narodowy Instytut Dziedzictwa . nid.pl. s. 2. . .

Bibliografia

Linki zewnętrzne