W dzisiejszym świecie Bitwa pod Żelenicami stał się tematem bardzo interesującym i istotnym. Z biegiem czasu temat ten stał się przedmiotem debaty, badań i analiz ekspertów i naukowców z różnych dyscyplin. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Bitwa pod Żelenicami odegrał fundamentalną rolę w rozwoju ludzkości. W tym artykule szczegółowo zbadamy ten ekscytujący temat, badając jego różne aspekty i wpływ na różne obszary. Poprzez rygorystyczną analizę i wszechstronną wizję będziemy starali się rzucić światło na ten temat, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym świecie.
wojna o tron czeski | |||
Czas |
23 września 1438 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Żelenice, powiat Most | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo wojsk Albrechta II Habsburga | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Czech | |||
50°31′26,6″N 13°43′35,6″E/50,524056 13,726556 |
Bitwa pod Żelenicami – starcie zbrojne między wojskami saskimi wspierającymi Albrechta II Habsburga, a husytami popierającymi Kazimierza Jagiellończyka w walce o tron Królestwa Czech.
Po śmierci cesarza i króla Czech Zygmunta Luksemburskiego część stanów czeskich w 1437 pod wodzą magnata Oldřicha z Rožemberka wybrała na króla Albrechta II Habsburga. Husyci kierowani przez arcybiskupa Jana z Rokycan, w kwietniu 1438 przeprowadzili konkurencyjną elekcję w Kutnej Horze i wybrali na króla 11-letniego Kazimierza Jagiellończyka, brata króla Polski Władysława III Warneńczyka. Albrecht Habsburg wspierany przez władców niemieckich, wojska węgierskie (od stycznia 1438 roku był królem Węgier) i papieża wkroczył w czerwcu do Pragi i koronował się w czerwcu na króla Czech. W czerwcu do Czech wkroczył 5 tysięczny korpus polski pod dowództwem Sędziwoja Ostroroga i mimo połączenia z liczącą 7 tysięcy żołnierzy armią husycką, nie był w stanie wyprzeć liczniejszych wojsk Habsburga, co spowodowało, że wspierające Kazimierza Jagiellończyka oddziały wycofały się do ufortyfikowanego miasta Tabor. Nieudane oblężenie miasta przeprowadzone przez wojska Habsburga nie przyniosło rozstrzygnięcia i zostało zwinięte.
We wrześniu z Pragi do Miśni wyruszyła licząca 7–8 tys. ludzi armia księcia saskiego Fryderyka II, którą prowadził Jakubek z Wrzesowic. Pod miejscowością Żelenice armia ta napotkała liczący 4 tysiące ludzi oddział stronników Kazimierza składający się z załóg z mieszczan miast Žatec, Louny, Klatovy, rycerstwa czeskiego i trzystu konnych Polaków. W wyniku walki wojska husyckie poniosły klęskę, co pokrzyżowało możliwość zdobycia korony czeskiej dla Kazimierza Jagiellończyka, pomimo opanowania przez króla Władysława Warneńczyka w październiku tego samego roku Górnego Śląska.
Na miejscu bitwy w 2013 roku postawiono pamiątkowy kamień.