Nieuwe Pijp
In de wereld van vandaag is Nieuwe Pijp voor veel mensen een onderwerp geworden dat steeds belangrijker wordt. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is Nieuwe Pijp relevant geworden op verschillende terreinen van de samenleving, van de politiek tot de wetenschap. Door de geschiedenis heen is Nieuwe Pijp het onderwerp geweest van debat en analyse, wat tegenstrijdige meningen heeft voortgebracht en eindeloos onderzoek en studies heeft uitgelokt. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Nieuwe Pijp verkennen, de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven en de relevantie ervan in de wereld van vandaag analyseren. Vanaf de oorsprong ervan tot aan de invloed ervan op het heden, zullen we proberen var1 op een alomvattende manier te behandelen, waarbij we proberen het belang ervan en de implicaties die het heeft op de hedendaagse samenleving te begrijpen.
| Wijk van Amsterdam | |
|---|---|
| |
| Kerngegevens | |
| Gemeente | Amsterdam |
| Stadsdeel | Zuid |
| Coördinaten | 52°21'4"NB, 4°53'56"OL |
| Oppervlakte | 0 km² |
| - land | 0 km² |
| - water | 0 km² |
| Inwoners (2023) |
0 (Deling door nul inw./km²) |
| Woningvoorraad | 0 woningen |
| Overig | |
| Postcode(s) | 1072, 1073, 1074 |
De Nieuwe Pijp, ook wel Zuid-Pijp, is een wijk in Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De in het stadsdeel Zuid gelegen wijk heeft 0 inwoners (per 1 januari 2023). Op centraal stedelijk niveau aangeduid als buurtcombinatie V25 (Nieuwe Pijp) en V26 (Diamantbuurt). De oppervlakte van de Nieuwe Pijp is 93,79 hectare. Samen met de Oude Pijp vormt de Nieuwe Pijp de wijk (voorheen stadsdeel) De Pijp. De Nieuwe Pijp wordt begrensd door: Ceintuurbaan, Sarphatipark, wederom Ceintuurbaan, Amstel, Amstelkanaal en Boerenwetering.
De Nieuwe Pijp is een onderdeel van het Plan Zuid van de architect Berlage uit 1917. De bebouwing werd gerealiseerd tussen 1921 en 1929. Het gebied bestaat uit twee delen, de Diamantbuurt en het gedeelte tussen de Tweede Van der Helststraat en de Van Woustraat. Het gehele gebied van de Nieuwe Pijp staat bekend om de architectuur uit de Amsterdamse School-beweging, maar het bekendst is het complex dat door Michel de Klerk en Piet Kramer werd ontworpen voor de socialistische woningbouwvereniging De Dageraad. Het omringende gebied werd verkaveld tussen coöperaties van de andere zuilen: de katholieke woningbouwvereniging Schaepman, en de algemene Bouwmaatschappij tot verkrijging van eigen woningen, later Vereniging Onze Woning.
Het Dageraad-complex uit 1919-1922 is architectonisch zeer monumentaal en wordt beschouwd als een van de pronkstukken van de Amsterdamse School. Het omvat de Pieter Lodewijk Takstraat, het Thérèse Schwartzeplein, het Henriëtte Ronnerplein en de Burgemeester Tellegenstraat. Het complex omvat twee symmetrische blokken. De meest karakteristieke delen zijn de hoekpanden aan de Burgemeester Tellegenstraat, maar ook de bebouwing aan het Thérèse Schwartzeplein en het Henriëtte Ronnerplein zijn beroemd.
Een tweede, iets minder karakteristiek stuk dat enkele jaren later is gebouwd, is de woningbouw rondom het Coöperatiehof uit 1928. Dit deel vertoont gelijkenissen met het complex van de Dageraad, maar is ontworpen door Piet Kramer alleen, nadat Michel de Klerk in 1923 was overleden. Ook was dit voor een andere coöperatie, de Vereniging Bouwmaatschappij ter Verkrijging van Eigen Woningen.
In de Diamantbuurt bevindt zich een complex uit 1921-1925 van de architect Jop van Epen. Het omvat woningen aan de Smaragdstraat, Saffierstraat, Topaasstraat, Diamantstraat en Amsteldijk.
| Bronnen, noten en/of referenties |
· 
· 