Guave
Dit artikel gaat in op het onderwerp Guave, dat vandaag de dag van groot belang is. Guave heeft de aandacht getrokken van een breed spectrum aan doelgroepen, van experts in het veld tot mensen die geïnteresseerd zijn in het verwerven van kennis over dit onderwerp. Tijdens deze lezing zullen verschillende perspectieven en benaderingen met betrekking tot Guave worden onderzocht, met als doel een compleet en verrijkend overzicht te bieden. Vanaf de historische oorsprong tot de hedendaagse implicaties probeert dit artikel een alomvattend beeld te bieden van Guave en de impact ervan in verschillende contexten. Daarnaast zullen mogelijke toekomstige trends worden geanalyseerd en zullen reflecties over de ontwikkeling en evolutie ervan worden gepresenteerd.
| Guave | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Tak met vruchten | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Psidium guajava L. (1753) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Guave op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
De guave (Psidium guajava) is een plant uit de mirtefamilie.
Omschrijving
Het is een diepvertakte, groenblijvende struik of tot 10 m hoge boom met uitgespreide takken, een tot 25 cm brede stam en een roodbruine, schilferige schors. De bladeren zijn tegenoverstaand en hebben duidelijke zijnerven en zijn gaafrandig, leerachtig, ovaal, van boven donkergroen en kaal, van onderen bezet met een viltige beharing en 4-15 × 3–7 cm groot. De 2,5–4 cm brede, witte bloemen staan solitair of met twee of drie stuks in de bladoksels, hebben een onderstandig vruchtbeginsel en vier of vijf 1–2 cm lange kroonbladeren. In het midden van de bloem staan circa 250 witte, tot 2 cm lange meeldraden met bleekgele helmknoppen.
Vrucht
De vrucht is een afgeronde, ovale, appel- of peervormige, 4–12 cm lange en tot 450 g zware bes. Aan het einde van de vrucht blijft de krans van kelkbladeren behouden. De dunne schil is groen tot geelgroen, vaak roze gevlekt, mat glanzend en wasachtig. De vrucht is rijk aan vitamine C, β-caroteen en pectine. Het vruchtvlees is volrijp zacht, sappig, door kleine steencellen korrelig, van kleur wittig, gelig, geelgroen of roze en in het midden vaak rood getint. De smaak is aangenaam zoetzuur aromatisch, op aardbei of peer gelijkend. De vruchten kunnen zaadloos zijn of afhankelijk van het ras honderd tot vijfhonderdvijftig tot 3 mm grote, harde zaden bevatten.
Herkomst en gebruik
De guave stamt vermoedelijk uit Midden-Amerika en wordt wereldwijd in de tropen en de subtropen gekweekt. De vruchten kunnen uit de hand worden gegeten, tot marmelade, jam, compote worden verwerkt en voor de productie van frisdranken, vruchtensappen, vruchtenwijn en likeur worden gebruikt. De guave is de meest gekweekte soort uit het geslacht Psidium, dat zo'n 150 soorten telt, waarvan er vele eetbare vruchten hebben, maar die als cultuurplant van weinig betekenis zijn. Ook in België en Nederland wordt de guave op de markt gebracht.
-
Bloem -
Onrijpe en rijpe vrucht -
Vrucht en dwarsdoorsnede
.jpg)
Bronnen, noten en/of referenties
|