Brutus van Troje
Vandaag willen we het hebben over Brutus van Troje, een onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht van miljoenen mensen heeft getrokken. Brutus van Troje is een onderwerp dat aanleiding heeft gegeven tot debat, tot verandering heeft geleid en gevestigde normen heeft uitgedaagd. Sinds zijn opkomst heeft Brutus van Troje interesse en nieuwsgierigheid gewekt, het is een bron van inspiratie en een reden voor reflectie geworden. Door de geschiedenis heen heeft Brutus van Troje een cruciale rol gespeeld in de cultuur, de samenleving en het leven van mensen. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Brutus van Troje onderzoeken, van de impact ervan op de samenleving tot de implicaties ervan in de wereld van vandaag.
| Brutus van Troje | ||
|---|---|---|
| Brutus van Brittannië Bryttys | ||
| Mythische Britse koning | ||
| ||
| Het huis van Brutus | ||
| Voorganger | geen | |
| Opvolger | Locrinus | |
| Periode | 1104 v.Chr. - 1081 v.Chr. | |
| Persoonlijke gegevens | ||
| Vader | Silvius | |
| Echtgenote | Ignoge | |
| Kinderen | Locrinus, Kamber en Albanactus | |
Dit artikel is deels gebaseerd op Geoffrey van Monmouths Historia regum Britanniae. Gegevens uit dit werk komen vaak niet overeen met de historische werkelijkheid. | ||
Brutus van Troje of Brutus van Brittannië (Keltische naam: Bryttys) was de legendarische eerste koning van Brittannië. Hij wordt voor het eerst genoemd in de Historia Britonum, geschreven rond 830 en toegeschreven aan Nennius. Volgens dit werk is de naam Brittannië afgeleid van de naam Brutus, een Romeinse consul. Dit werk wordt mede gezien als een middeleeuwse poging om een genealogie op te zetten van Britse koninklijke families. De Historia Britonum beschrijft Brutus als een Trojaan, en plaatst hem in de Trojaanse genealogie. Brutus is vooral bekend geworden door de verhalen in de Historia regum Britanniae, de 12e eeuwse kroniek, geschreven door Geoffrey van Monmouth.
Biografie
Brutus zou de achterkleinzoon zijn geweest van Aeneas en werd verbannen uit Italië nadat hij per ongeluk zijn vader Silvius doodde. Brutus bevrijdde een aantal Trojaanse slaven uit Griekenland en leidde hen, nadat hij een visioen had gehad dat hij een koninkrijk zou stichten in een land dat door reuzen werd bewoond, via Gallië naar Engeland, waar hij volgens de legende de reuzen versloeg. Hij wordt gezien als de stichter van de stad Nieuw-Troje, het latere Londen. De Keltische stammen uit de Londense gebieden werden Trinovanten genoemd. Brutus regeerde 23 jaar, en maakte voor zijn dood een wetboek voor zijn volk. Bij Ignoge had hij drie zonen: Locrinus, Kamber en Albanactus, onder wie het Britse eiland werd verdeeld na Brutus' dood.
Geoffrey of Monmouth schreef dat Brutus overleed toen Eli hogepriester was van de Israëlieten, de Ark van het Verbond was gestolen door de Filistijnen, de zonen van Hector heersten over Troje en Aeneas Silvius heerser was van Alba Longa.
-
Brutus van Troje, afbeelding uit de jaren 1450 -
De Brutus Stone in Totnes (Devon), op de plek waar (volgens de Historia regum Britanniae) Brutus van Troje met zijn Trojanen aan land ging in Groot-Brittannië -
-vs-giants.jpg)