Un striptease, do inglés strip (espir) e tease (tentar), é un baile sensual, é dicir, un espectáculo no que a persoa que baila vai quitando a roupa gradualmente, xa sexa parcialmente ou completamente, de forma sedutora e de xeito sexualmente suxestivo diante dos espectadores. Realizado xeralmente sobre dunha tarima, en cabarés ou clubs nocturnos, o striptease adoita facerse devagar para provocar no público o desexo dunha maior exhibición. Con ese obxectivo, o executante leva un maior número de pezas de roupa por baixo das primeiras pezas que quita, ou ben xoga a manter a roupa que vai quitando, deixando soamente entrever as partes do corpo que vai espindo. A persoa que realiza un striptease coñécese comunmente como "stripper" ou "bailarina exótica".
Ás veces, pódese contratar unha stripper para actuar nunha despedida de solteiro ou despedida de solteira. Ademais de proporcionar entretemento para adultos, o espido pode ser unha forma de xogo sexual entre parellas. Pódese facer como un evento improvisado ou – quizais para unha ocasión especial – cunha planificación elaborada que inclúe ropa de fantasía, música, iluminación especial, movementos de baile practicados ou movementos de baile sen ensaiar.
O striptease implica un desvestimento lento e sensual. A stripper pode prolongar o desvestimento con tácticas dilatorias como o uso de roupa adicional ou poñendo roupa ou mans só diante de partes do corpo sen vestir, como os peitos ou os xenitais. A énfase está no acto de espirse xunto co movemento sexualmente suxestivo, máis que no estado de estar desvestido. Antigamente, a actuación adoitaba rematar tan pronto como remataba o espido, aínda que as strippers actuais adoitan seguir bailando espidas. A roupa que usa a stripper antes de desvestirse pode formar parte do acto. Nalgúns casos, a interacción do público pode formar parte do acto, sendo o público instando á stripper a quitarse máis roupa, ou a stripper achegándose á audiencia para interactuar con elas.
O striptease e a nudez pública estiveron suxeitos a prohibicións legais e culturais e outras consideracións estéticas e tabús. As restricións aos locais poden ser a través dos requisitos e restricións de licenzas dos locais e dunha gran variedade de leis nacionais e locais. Estas leis varían considerablemente en todo o mundo, e mesmo entre diferentes partes do mesmo país.
As orixes do striptease como arte escénica están en disputa e déronse varias datas e ocasións desde a antiga Babilonia ata a América do século XX. O termo "striptease" rexistrouse por primeira vez en 1932.
Hai un aspecto de striptease no antigo mito sumerio do descenso da deusa Inanna ao Inframundo (ou Kur). En cada unha das sete portas, quitou unha peza de roupa ou unha xoia. Mentres ela permaneceu no inferno, a terra era estéril. Cando volveu, a fecundidade abundou. Algúns cren que este mito plasmouse na danza dos sete veos de Salomé, que bailou para o Rei Herodes, como se menciona no Novo Testamento en Mateo 14:6 e Marcos 6:21-22. Porén, aínda que a Biblia rexistra a danza de Salomé, a primeira mención da súa eliminación de sete veos ocorre na obra de teatro de Oscar Wilde Salomé, en 1893.
Na antiga Grecia, o lexislador Solón estableceu varias clases de prostitutas a finais do século VI a.C. Entre estas clases de prostitutas atopábanse as auletrides: bailarinas, acróbatas e músicos, coñecidas por bailar espidas de forma atractiva diante dun público de homes. Na Roma antiga, a danza con striptease formaba parte dos entretementos (ludi) na Floralia, un festival de abril en honra á deusa Flora. Varias fontes antigas informan que a emperatriz Teodora I, esposa do emperador bizantino do século VI Xustiniano comezou en vida como cortesá e actriz que actuou en actos inspirados en temas mitolóxicos e nos que se desnudaba "ata onde permitían as leis da época". Era famosa pola súa actuación de striptease de Leda e o Cisne. A partir destes relatos, parece que a práctica non era excepcional nin nova. Con todo, a Igrexa cristiá opúxose activamente, ata que logrou obter leis que a prohibían no século seguinte. O grao en que estes estatutos aplicáronse posteriormente está, por suposto, aberto a dúbida. O que é certo é que non se relata ningunha práctica deste tipo nos textos da Idade Media europea.
Unha primeira versión dun striptease fíxose popular en Inglaterra no momento da Restauración. Un striptease incorporouse á Comedia da Restauración The Rover, escrita por Aphra Behn en 1677. O stripper é un home, un cabaleiro de campo inglés que se ispe sensualmente e se deita nunha escena de amor. (Non obstante, a escena faise para rir, a prostituta que cre que vai deitarse con el róubao, e acaba tendo que arrastrarse fóra do sumidoiro). O concepto de striptease tamén era moi coñecido, como se pode ver na referencia a ela na comedia de Thomas OtwayThe Soldier's Fortune (1681), onde un personaxe di: "Asegúrate de que sexan lascivas, borrachas, e putas strippers.
O striptease converteuse na norma estándar nos prostíbuloss do século XVIII en Londres, onde as mulleres, chamadas "mozas de postura", espíanse nas mesas para o entretemento popular.
O striptease tamén se combinou coa música, como na tradución alemá de 1720 do francés La Guerre D'Espagne (Cologne: Pierre Marteau, 1707), onde un grupo galante de altos aristócratas e cantantes de ópera, entretéñense coa caza, o xogo e a música nunha quenda de tres días nun pequeno castelo:
As bailarinas, para agradar máis aos seus amantes, deixaron caer a roupa e bailaron totalmente espidas os entradas e ballets máis bonitos; un dos príncipes dirixía a deliciosa música, e só os amantes podían ver as actuacións.
Un costume árabe, observado por primeira vez polos colonialistas franceses e descrito polo novelista francés Gustave Flaubert puido influír no striptease francés. Os bailes das Ghawazee no norte de África e Exipto consistían na erótica danza da abella interpretada por unha muller coñecida como Kuchuk Hanem. Neste baile, a intérprete desnuase mentres busca unha abella imaxinaria atrapada dentro das súas roupas. É probable que as mulleres que interpretaban estes bailes non o fixesen nun contexto indíxena, senón, como resposta á demanda deste tipo de entretemento. A Danza do ventre en Oriente Medio, tamén coñecida como danza oriental, popularizouse nos Estados Unidos despois da súa presentación na Midway na Feira Mundial de 1893 en Chicago por unha bailarina coñecida como Little Egypt.
Algúns afirman que a orixe do striptease moderno reside na obra de teatro de Oscar Wilde Salomé (obra), en 1893. Na Danza dos sete veos, a protagonista feminina baila para o Rei Herodes e quita lentamente os seus veos ata que xace espida. Despois da obra de Wilde e a versión operística da mesma de Richard Strauss, interpretada por primeira vez en 1905, a "danza dos sete veos" erótica converteuse nunha rutina estándar para as bailarinas de ópera, vodevil, cine e burlesco. Unha famosa practicante foi Maud Allan, que en 1907 deu unha actuación privada para o rei Eduardo VII.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Striptease |