Bartolomé Mitre

In de moderne wereld is Bartolomé Mitre een onderwerp van toenemende belangstelling geworden. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering heeft Bartolomé Mitre een fundamentele rol op zich genomen in de huidige samenleving. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Bartolomé Mitre en de impact ervan op het dagelijks leven onderzoeken. Van zijn invloed op de economie tot zijn relevantie in de populaire cultuur heeft Bartolomé Mitre een onuitwisbare stempel gedrukt op de hedendaagse wereld. Door middel van gedetailleerde analyse zullen we de redenen ontdekken achter het groeiende belang van Bartolomé Mitre en hoe het onze toekomst vormgeeft.

Bartolomé Mitre
Bartolomé Mitre
Geboren 26 juni 1821
Vlag van Argentinië Buenos Aires
Overleden 19 januari 1906
Vlag van Argentinië Buenos Aires
Handtekening Handtekening
4de President van Argentinië
Aangetreden 1862
Einde termijn 1868
Voorganger Juan Esteban Pedernera
Opvolger Domingo Faustino Sarmiento
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Bartolomé Mitre Martínez (Buenos Aires, 26 juni 1821 – aldaar, 19 januari 1906) was een Argentijns politicus, militair, historicus, schrijver, journalist en staatsman. Hij was president van Argentinië in de periode 1862-1868 en gouverneur van de provincie Buenos Aires in de periode 1860-1862.

Hij was een van de leiders van de Unitaire Partij, die de hegemonie van de stad Buenos Aires over de rest van de provincies steunde. Hij zegevierde in de beslissende Slag bij Pavón in 1861 tijdens de Argentijnse Burgeroorlogen, die een einde maakte aan de Argentijnse Confederatie en de eenmaking van het land consolideerde. Toen hij het jaar daarop het presidentschap aanvaardde, werd hij de eerste constitutionele president die een verenigd Argentinië bestuurde.

Hij was de stichter en leider van de Nationalistische Partij, de Burgerunie - waarmee hij de revolutie van 1890 organiseerde - en de Nationale Burgerunie. In 1870 richtte hij de krant La Nación op, een van de oudste van het land, die nog steeds actief is. Zijn geschiedenisboeken vormden de zogenaamde "Mitristische geschiedenis", die beschouwd wordt als de "officiële geschiedenis" van de liberaal-conservatieve visie.